atatürk'ü anma programlarına katılmamak için evde balak gibi uyuyup seviyesini, tarafını belli eden zavallı bir saygısızdır. en yakın tören alanına gitmesi ve anmaya dahil olması gerekirken uykuda zamanını öldürendir bu. ardından bayrakların yarıya indirilmesi olayını görerek "lan n'oluyo lan" diye saçmaladığı da olur. ayrıca istiklal marşını duyup da saygı duruşunda beklemeyen danalardan farkı yoktur.
tanım: özgür bireydir. uyuma özgürlüğü kimsenin özgürlüğüne engel olmamakta ve de kimseyi rahatsız etmemektedir.
önyargımı aşmış ve fikirlerimin esiri olmamış birisi olarak subjektif yorumum bu uygulamanın gereksizliğidir...
nedir bu kardeşim!
özgürlüklerin en uçlarda yaşanması gerektiği bir ülkede yıllardır devam eden ve artık bitmesi gereken miadını artık doldurmuş olan saçmaötesi uygulama. saat sabahın 9'u beş geçesi nedense hayat durur, göstermelik bir saygı davranışı ve hala kuruluşun ilk yıllarının dipçiğini ensende hissetme!
bu uygulamanın artık bitmesi için zall'a... pardon. artık hükümete bir dilekçe ile yeni yapılacak anayasada koymalarını rica etmek belki de uludağsözlük sivil toplum kuruluşu olarak bir şartlı evet açıklaması yapmalıyız *. haksız mıyım?
durun başımdan geçeni anlatayım:
sabah sabah bir önceki gece geç saatlere kadar uyanık kalmamın yorgunluğu üzerimdeyken daha kulakları tırmalayan, lisede duyduğumuz "kıyyk.." tebeşir sesinden de daha beter bir siren sesi ile uyandım.
"noluyor lan? hava saldırısı falan mı?" dediğime kalmadı dışarıda ayakta bekleşen insanların duruşundan anlaşılıyordu... "oofff!! ne günlere kaldık be..."
neyse dışarda bekleşen adamlara gül gül ölüyorum. heralde hayatımın en eğlenceli geçen 43 saniyesi idi. buna nasıl gülünür artık *. sonra baktım bir adam koşturuyor. o da ne olduğunu anlamadan durdu duraksadı.
"lan noluyor?" der gibi baktı etrafına...
(bkz: hahaha)
velhasıl, bu komediye artık bir son verilmeli ve insanlar rahatlamalıdır.
