üzerinde yaşadığımız toprakların kurtarılıp bize emanet edilmesine ön ayak olmuş,önderlik etmiş kişiye yapılan bir saygı duruşudur sadece. bunu tapınmak olarak algılamak söz konusu olmadığı gibi,bunu böyle algılayan fesat beyinler varsa tartışmaya bile gerek duyulmayası bir başlıktır.
Saygı duruşudur, tapınma değil. Ha, tapınanları da vardır tabi ki -ki kendilerini belli etmede oldukça ustadırlar- ama bu, genelleme yapabileceğimiz anlamına gelmez. Bahsettiğimiz saygı duruşu türk milletinin önemli bir değeridir ve onunla dalga geçmek ayıptır.
O değil de, ben kendini "kemalist" zanneden arkadaşların lafı neden ısrarla el etek öpmeye, şeyhlere ya da dine getirmeye çalıştıklarını anlayamadım. ilk entryi giren yazarın hayal gücünün çok çalıştığı belliyken, anlattığı olayı gerçekten yaşayıp yaşamadığını tahmin etmek o kadar da zor değilken, sorabilir miyim acaba "nedir bu saçmaladığınız?" diye. Atatürk'ü tanrılaştırmaya çalışmak, en az bu başlığı açmak kadar gereksiz bir şey. Hem bunu yapmak, hem de "Ne tapması yav" diye zırvalamaksa aptalca. Eee?
Ha pardon, akıl denen bir şey vardı değil mi, kimilerinde olmayan? Unutmuşum, muhattap olmuşum, üzgünüm.
vefadır.her geçen gün kıymeti daha bir anlaşılan, özgürce yaşamamı sağlayan,beni pencereler arkasına mahkum etmeyen,okuma,çalışma,seçim yapma ve en önemlisi hakkettiğim gibi insan gibi yaşamamı sağlamış olan o büyük insana duyduğum özlemdir.
son derece yanlış önermedir. bunu diyen adamların bayramlarda ve arefe günlerinde ölmüş yakınlarının mezarlarını ziyaret etmelerini de tapınma kategorisine koymamız gerekir o zaman. daha ne kadar alçalacaksınız troll sıfatını bile alamayacak yazar kişiler bilmem ki!
size göre tapınmak, bize göre bir vefa borcu. hemde öyle böyle bir vefa borcu değil. bizlere bir ülke bahşeden birisinden bahsediyoruz. benim özgürce, kimseye bağımlı olmadan yaşamam için hayatını ortaya koyan birisinden bahsediyoruz.
o benim atam.
o benim idolüm.
o benim başkomutanım.
o benim başöğretmenim.
keşke o'nu ve silah arkadaşlarını, bu ülke için canlarını veren tüm kardeşlerimizi yılda bir gün değilde; her gün hatırlasak.
siz ne kadar o'nu unutmaya çalışsanızda; bizler her gözlerimizi kapadığımızda, onun mavi gözleri aklımıza geliyor. Atam'ın ülkem için yaptıkları geliyor. verdiği emekler aklıma geliyor. sadece bir gün değil. her gün, her dakika, her saniye hemde...
nasıl kompleksli bir yapısınız siz.nasıl altı üstü iki dakikalık bir şeyi bu kadar büyütürsünüz.koskoca ülkenin kurucusuna da saygı göstermiceksen sen neye saygı gösterceksin hayatta.amip gibi çoğalıyorsunuz valla.
(bkz: hicbiseyebosunaiclenmeyendingil)
