1) onu yapan kemalist dediğiniz kavrama giren vatandaşlar değildir. anca kemalist dediklerinin arasına sızıp nemalanmaya çalışan dinsiz şakirtlerdir.
2) kemalist dediğiniz kavram nedir? ulu önder gazi mustafa kemal atatürk'ü sevmek devrimlerine bağlı olmak kemalizm'midir?
3) atatürk'e ve verdiğimiz şehitlerle kurduğumuz bu cumhuriyete kininiz nedir. sizin said-i nursinizi sikip attı diyemi bu kininiz?
4) (bkz: iğrençsiniz piçler)
ergenokoncudur.
yalandan vatanseverdir.
darbecidir.
osmanlıya da sövüp sayıyodur bu namert muhtemelen.
kimin ismini istismar ettiğinin farkında değildir.
yobazlarda da taktik bitmiyor efendim dediğim ve bir kemalist olarak hayretle baktığım tespit. kendileri aynı şeyi camii'ye gitmeden önce yapıyor zaar. malum, kişi kendinden bilir işi.
10 kasım'da ağlıyormuş taklidi yapan ve buna rağmen atatürk'ün adını ağzına almaya cüret edebilen üstelik sözlükte yazdıklarıyla şov yapabilen, ak partiyle atatürk'ü aynı kefeye koyabilen zihniyetten daha yürekli bir kemalisttir. en azından ağlayarak rahatlayamasa bile kendini boş yere kasmak yerine gözyaşlarını içine akıtıyordur.
günah diye götüne tuvalet kağıdı sürmeyen dinciden daha makbul olan kemalisttir. ama kanımca 10 kasım'da gözyaşı dökmek için soğana ihtiyacı olan kemalist yoktur. varsa da kemalist değildir zaten. sanırım bu verilen örnek bizi buraya götürüyor:
10 kasımda ağlayan kemalistler vardır. biz de seviyoruz efenim atamızı, bizde anıyoruz saygıyla, bizde gidiyoruz ziyaretine ama salya sümük ağlamakta nesidir.
10 kasımda kemalist olan bir arkadaşımla beni şaşırtan muhabbet yaşadım.
ben yoğun bir güne uyanmış, okulda işlerimi halledip anıtkabir e gitme planlarımı yapmışken, sabah saatlerinde kırtasiye sırasında bekliyordum arkadaşım yanıma geldi -ki samimi olduğum birisi değildir bu kişi, selamlaşıp nadiren konuşuruz- ve "ay dolmuşta salya sümük ağlaya ağlaya geldim valla" dedi. ister istemez "neden" diye soracakken sözünün devamını getirip "atam öldü bugün" dedi. hayır öyle bir söylüyor ki sanki atamın öldüğünü bir o biliyor, bir o üzülmüş, ve 10 kasımda ağlamayanlar samimi değil de o ağladığı için çok samimi. madem ağlıyorsun git evinde ağla, hadi dolmuşta ağladın ben seni gördüm mü ne gelip bana reklam yapıyorsun. napalım oturup ağlayalım o zaman. ne bekliyordu acaba, "sorma sorma bende tam şimdi ağlayacaktım" ya da "bende dün ağlamıştım" diyip sidik yarışına girmemi falan mı? böyle şey mi olur.
ben sanmıyorum ki hiçbir insan öldüğü zaman, kimsenin ağlayarak onu anmasını istemez, yaptıklarınla ruhunu şad edersin ancak. ha içlenip ağlarsın elbette, bir filmini izlersin, bir kitabını okursun, anarsın ya da aklına eser ağlarsın, ağlamaya karşı değiliz. ama gösterişe her daim karşıyız. bana ne ağladıysan bana mı ağladın.
