yeni yeni anlıyordum atamın sevgisini. sene 2003 - 2004 arası. 12 yaşında falanım. babam uyandırdı bir sabah saat 8'de. hadi kalk olum bugün bayram dedi. bizim bayramımız. biz kimdik? iki kuşaktır atasının sevgisini sol yanında taşıyan insanlardık. hala ne bayramı olduğunu anlamamış bir şekilde kalktım. elimi yüzümü yıkadım ve babamın yanına geldim. televizyonda anıtkabir'i gösteriyorlardı. saat 9 olduğunda babaannemin, annemin ve babamın gözlerine derin derin baktım. dolu doluydu hepsi. niye ağlıyorsunuz dedim, sustular. mahallede ki okuldan siren sesleri yükselmeye başladı beş dakika sonra. babam selam durdu atama, gözlerinden iki damla yaş süzüldü. ben böyle öğrendim atatürkçülüğü. ve böyle öğreteceğim.
