yeni yeni anlıyordum atamın sevgisini. sene 2003 - 2004 arası. 12 yaşında falanım. babam uyandırdı bir sabah saat 8'de. hadi kalk olum bugün bayram dedi. bizim bayramımız. biz kimdik? iki kuşaktır atasının sevgisini sol yanında taşıyan insanlardık. hala ne bayramı olduğunu anlamamış bir şekilde kalktım. elimi yüzümü yıkadım ve babamın yanına geldim. televizyonda anıtkabir'i gösteriyorlardı. saat 9 olduğunda babaannemin, annemin ve babamın gözlerine derin derin baktım. dolu doluydu hepsi. niye ağlıyorsunuz dedim, sustular. mahallede ki okuldan siren sesleri yükselmeye başladı beş dakika sonra. babam selam durdu atama, gözlerinden iki damla yaş süzüldü. ben böyle öğrendim atatürkçülüğü. ve böyle öğreteceğim.
başkalarını aşağılayıp hor görmek samimi bir müslüman ın yapacağı iş değildir. burada müslüman geçinen tüm fanatik yobazlar aslında islamdan habersiz birer cahil sürüsüdür.
bir sene boyunca her ayın 10 unda 1 dakika saygı duruşunda bulunarak ibadetini yerine getirebilir.
gerekli tafsilata add'lerden alınacak kitapçıklardan ulaşılabilir.
atatürk'ün hatırasını korumak için hiçbir s.k yapmamakla beraber onu bunu atatürkçü olmamakla eleştiren acizdir. atatürk'ün milyonlarca sömürgecisinden biridir.
