dur hacı ortamlara akayım da birkaç arkadaş-hatun bulayım kafasında, ama dur önce formatı kapalım da lider kimliğine girelim görüşünde olan bir gariban sözlük yazarı. aslında içeriği görüldüğü üzere psikolojik; ortamda kendini kabul ettirme, saf sanmasınlar diye triplere girme ruh haline mevcut. hatırlıyorum da bundan 4 sene önceydi sözlük kavramını tanımam. ve yine hatırlıyorum da hiç bu tarz komplekslerim olmadı. biz de bu yollardan geçtik gülüm, biz de ayar aldık sinemize çektik ama bildiğimiz yoldan şaşmadık. ehh tamam çok acı çekmiş türk filmi karakteri gibi konuşmaya başladım. sıkıyorsunuz beni üzülüyorum.
sadece yaz ulan. gelmişsin altıncı nesil olarak, iki-üç yüz entry girmişsin insanlara formatı hatırlatmaya çalışıp ama ota-boka başlık açmasan yazar arkadaşım sözlük bozuluyo diyorsun. sözlük demek sadece zirvelerine gidebilmek değil bebeyim. yaz ki seni görebilek. bırak da format bekçiliği kaşarlara kalsın. *
entrymde kimseyi hedef almadım. sadece genel bi kanıya vardım.
ota b.ka başlık açma furyasının son** s.çması. bildiğin s.çması. her yazar, yıllandıkça güzelleşen şaraplardan zannediyor kendini, her demeyelim de "birçok" diyelim yine. çevirelim kazı, yanar alimallah.
düşünceleri paylaşmak, "bence" demek ne zamandan beri "bekçi"lik olmuş onu da anlamamak ben. ben, sözlük güzel olsun, sözlük adam olsun diye uğraşan değil, uğraşmaya çalışan o meleğim işte, böyle diyecekseniz. çünkü, düşüncemden ödün vermem ben, hop öyle hop böyle kıvırmam! ben dediğimin arkasında dururum, herkesler gibi. niye? insan kendini gerçekleştirmek için var olur; yazar, kendini gerçekleştirmek için yazar çünkü. peki bunun yaşla, başla alakası var mı? bakalım:
görüyoruz, 1. nesil yazarlar arasından "bile" formata ters düşen yazılar çıkabiliyor. ne yani? herkes hata yapar yani. e o zaman ne yapacağız yani? hatamızı anlayıp tekrarlamamak için gayret edeceğiz yani. peki, bunları ben kime söylüyorum? tüm yazarlara. yaşça-nesilce benden büyük,küçük. doğru söylemenin yaşı-nesli olur mu? ve olmaz görüldüğü gibi.
son olarak: o aradığınız nefer benim! ve zamanım yettiğince sözlükte iyi birşeyler yapmaya varım. kim ne derse, ne düşünürse düşünsün.
