Devletin ittirmesi, vatandaşın kerizliği, iş ve organizasyon becerisi ile orta vadede gerçekleştirilebilecek eylemdir.
Bir örneği şöyledir;
Yıllar önce erzurum aşkale çimento fabrikası yöre halkına satılmış. Şimdiki başkanın önderliğinde yüzlerce insan bir araya gelip erçimsan diye bir şirket kurup peşinatını bastırıp şirketi almış. Bu başkan şirketi oldukça güzel idare edip büyütmüş. Sonuçta ortada tıkır tıkır çalışan hazır bir fabrika var. Çıkardığı mal havada satılıyor. Olmaması için bir sebep yok. Beceri de varmış olmuş. Güzel.
Sonra yıllar geçmiş başka yatırımlar yapılmış, hisseler değerlenmiş, saçma sapan piyasalarda alınmış satılmış bişeyler olmuş zaman geçmiş. Kim kime kaça satmış, kim kime yönlendirmiş ne olmuş Allah bilir. Başkan bütün bu yıllar boyunca başkan olarak kalmış. Alındığı zaman muhtemelen kısa pantolon giyen oğlu büyümüş o da başkan vekili olmuş. Ne güzel bir aile şirketi.
Ama sorun, şirketin aile şirketi değil yüzlerce ortağı olan, en büyük ortağı da kamu olan bir şirket olması.
Demek ki bu ve benzer durumlar başka da varmış ki 2011'de güzel bir kanun çıkmış. TBMM demiş ki, şu kadar çok ortağın varsa ben bu ortakları ezdirmem arkadaş. Benim adım tatar ramazan ben bu oyunu bozarım. Borsaya kote olacaksınız, insanlar hisselerini özgürce satabilecek. O da güzel.
Benzer durumda olan herkes gerekenleri yaparken bu şirket yapmamış. Kimse de dememiş ki bak kanun çıkardık senin şunları yapman lazım hatta sen yapmazsan otomatik olarak şu olacak. Hem dememişler hem de otomatik olan olmamış. Ne hikmetse 2 sene sonra bu kanunun tersi sayılabilecek bir kanun çıkmış. Bu sefer TBMM demiş ki genel kurulda gerekli çoğunluğu bulabilirsen azınlığı öttür gitsin, amaaan bana ne. Bu başkan da bu çoğunluğu bulmuş.
Şimdi hisseni satmak istiyorsan belirlenmiş bir fiyat var. Fiyata bakıyosun, çimento piyasasına bakıyosun, matematiğe bakıyosun biryerde kesin bir yanlış var. Çünkü bu fiyata göre şirket 85 milyon dolar. Ama daha geçen gün 200 küsür milyon dolara yeni bir şirket aldı. Bugüne kadar yapılan yatırım 500 milyon doları geçmiş. Borsadaki benzer şirketlere bakınca da zaten 500 milyon dolar ve üstü bir piyasa değeri çıkıyor.
Neyse velhasılı kelam şu anki durumda, başlangıçta 10 bin dolar falan koymuş olan başkan, şirketi aile şirketi olarak yönetme imkanına sahip olmuş. Tüm yatırımlar, satın almalar, harcamalar vs'yi yapıyor. Bunları yapıyorsan ve yapmaya devam etmeni de kanun sağlıyorsa tapunun kimde olduğunun ne önemi var ki.
benzer durumu başka illerde ve başka kuruluşlarda da gözlemlemek mümkündür.
örneğin konya şeker, yani bildiğimiz torku da bu durumdadır.
konya şeker'in başkanı recep konuk'un şu an ak parti milletvekili olduğunu da hatırlatmaya gerek yok sanırım. pancar kooperatifinden dev bir holdinge geçiş ve bu holding imparatorluğunun tek söz sahibi...
arkanda kilo kilo taşakları olan birisi olması gerekir ki mümkün olsun. yoksa yakın gelecekte imkansız en az 20 yıl alabilecek bir eylem. ya da 7 milyar insanın düşünmediğini düşünebilen bir insan olman gerekir.
