yaşanacak en büyük pazartesi sendromunu yaşatacak olan eylemdir.
pandemi başladığı gibi çalıştığım kurum, kısa çalışma sistemine geçti ve personeli gelmesi zorunlu olan bir kaç çalışan hariç komple eve yolladı. 17 mart 2020'den aha şu ana kadar evdeydim, evden çalıştım. işlerimi evden yolladım. lakin, yarın (aslında entri saati itibarı ile 3-4 saat sonra) ofiste olmam gerekiyor. aylardır evden çalıştığım için düzenim müzenim de kalmadı, gündüz uyuyor gece çalışıyorum. şimdi normal insanların düzenine geçeceğim, kendimi çok boktan hissediyorum. epeydir 200 metre ötedeki bim'den uzun mesafe bir yere yürümedim. yarın metro durağına kadar yürüyeceğim. 900 metre.
perşembe günü, pazartesi sendromu yaşayacağım anlayacağınız. neyse yine de çok şükür halime. yorgunluk geçer. sadece toplu taşıma kullanacağım için covid19'dan tırsıyorum. 10 aydır kestaneyi çizdirmeden bugüne kadar geldim. inşallah bulaşmaz.
maksimum yarım iş günü sıkıntı yaşatacaktır. siz şimdi işe bir gidin patron veya varsa müdür falan size o 10 ayın hatırını sorar bugün öğlene kadar. yarın sabah işe giderken 10 ayı evde geçirmiş gibi hissedemezsiniz merak etmeyin..
