asis abi'nin deyimiyle "unbelieveble" bir konserdi.tüm orkestra çok cana yakındı ve acaiyip pozitif enerji veriyorlardı.asis abi dedi ki "dün ve önceki gün istanbul ve ankara'da da konser vermiştik ve atmosfer inanılmaz yani anladık ki "turkish people rock!!" tabii ki çığlıklar geldi akabinde.
bir enstantane ise asis abi awaking the centuries i anons edecekken "awakin da..." deyip lafını bitirmeden bütün salonun "centurieess!!!" diye bağırması sonucu sadece "yes" demesidir.
eppur si muove yi anons edecekken de "eppur..." demiş,sonrasında bütün salondan sevinç çığlakları gelmiştir fakat asis abi bunu yeterli bulmayıp tekrar "eppur..." demiş,çıkan ses akabinde claudio'ya bakıp "olcak olcak" gibisinden kafa sallamış ve son bir kez "eppur..." deyince salondan öyle bir ses çıkmıştır ki bilecikten duyulmuştur.
sue'ya öpücük yolladım :)
fiffi red-bull'unun bir kısmını bana verdi kutusunu saklıyorum.
ve tabi konserden sonra hayranlar ile kaynaşmak için aşağıya inmişlerdir.asis abi ve luz ile fotoğraf çekindim bir de imza aldım tabi.hans'a dedim ki "konser için çok uzun yoldan geldim tren biletimi imzalar mısın"* etraftakiler ile birlikte güldü.imzamı takdim etti.
"en kısa zamanda tekrar gelmek istiyoruz,türk insanını çok sevdik şimdilik hoşçakalın dediler ama sahneden inince arkalarından bayağı bi "haggard,haggard..." diye bağırdık dönüp 3 şarkı daha söylediler,"the final victory" yi ise bütün salon birlikte söyledik.
istanbul veya ankara nasıldı bilmiyorum ama 3 konserden herhangi birine gitmeyenler çok şey kaçırdı arkadaşlar.
