belli mağazalar da özellikle carrefourda , alışveriş arabalarını birbirine bağlı durumundan çıkarmak için takıp, alışveriş sonunda arabayı öteki arabanın içine geçirip geri alabilmenize de yarar. 1 ytlden başka para da kabul edilmez.
kktc'de 1 adet küçük su dışında hiç bir şey alınamaz.
anca mavi köşk'te dilek dileyip sol omzundan atarsın, o da su sana geri yollar çünkü miktara göre dilek uygulaması vardır.
işin kısası o parayla kktc'de hiç bir şey yapılmaz, anca daü okul otobüsüne biner güzel bir gazimağusa turu atarsın.
edit: artık onu da yapamazsın, 1.50 oldu servisler.
liraları burnun her iki tarafına koyup var gücünüzle sıkıyorsunuz. arada burnu bırakıyorsunuz. burun bu işleme dayanamayıp kırılıyor. (bkz: evde denemeyiniz)
misal, o 1 ytl sokakta, ışıklarda mendil satan, yara bandı satan, kalem satan çocuklardan birine verilir ve karşılığında sattığı nesneye şu an ihtiyaç duyulmadığı, şayet gerekirse, daha sonra alınabileceği anlatılır. çünkü o çocuklar-muhtemelen- zorla çalıştırılmakta ve akşamında sattıkları her şeyin hesabını vermektedirler, dahası belirli bir ciro yapana kadar da evlerine dönemeyenler vardır.
hem, sırf o çocuğun evine belki birkaç dakika erken gidecek olması, hem de çocuğun yüzündeki, belkide hayatında ilk defa birinin, ondan karşılık beklemeden bir şey veriyor olduğunu görmesinden kaynaklanan, sevinç, güven, güvensizlik, tedirginlik karışımı yüz ifadesi ile edeceği bir teşekkür, kişinin o an bir işe yaradığının kanıtıdır.