oy moy hikaye, seçim ne olursa olsun iptal edilir, oy çalınır, trafoya kedi girer, kayyum atanır... yani oyum bir şekilde hiç edilir, bari oyum 1 milyon dolar etsin ki 100 bin dolara hatta 10 bin dolara bile oy atarım. belki oyunu parayla satmak kötü gözüküyor ama hatta 10 bin dolar için oyunu satmak ile kömür makarna için iktidara oy atmanın farkı da yoktur. aslında ufak bir fark var, insanın insanca yaşaması haktır, yoksulun gıda ve yakacak yardımı alması da bir haktır, bu iktidardan bağımsız olmalıdır. 10 bin dolar ise zevk içindir ve zevkim için oyumu satarım ben.
yani buna hayır diyen muhtemelen salaktır. bana bi 50bin verseler kafi. aşağısını düşünmek lazım. bu memlekette ne devletin, ne insanların bana hiç bir faydası olmadı hayatımın bu noktaya gelmesinde. çalıştım çabaladım ve ayakta durdum. ee o zaman? kime eyvallahım olmalı? ne vatana, ne vatandaşlarına hiç birşey borçlu değilim. bir tek beni karşılıksız seven, bende emeği olan aileme vefa borcum vardır. gerisi zerre umrumda değil.
iş adamlarının milyonlarca vergi borcunu silen, milyarlarca dolar değerinde ihaleler dağıtan bir partiden bahsediyoruz. milyon az bile, milyar istenmelidir.
