derse bir kaç devrim yanlısı kişi geldi ve konuşma yaptılar. tamam, devrimci değilim. ancak nefret ediyorum veya devrim karışıtıyım diyecek kadar kötü düşüncelere sahip değilim, olsam bile kalp kırmayı sevmem lan ben. ancak bu abla demek isteyip teyze dediğim şahsiyet beni buna zorladı. her ne kadar ayrıntının inandırıcılığı için gerçek adımı kullanmak zorunda kalsamda, bu seneki 1 mayısın ne kadar içler acısı olduğunu anlamanızı istiyorum.
zürafa'nın başını uzun süre şişirir ve işin kendince yorumlayıp mahfettiği özünü gelip sorar ;
+ kavgamız hakkında ne düşünüyorsunuz ?!
- bak teyzecim, sen benim adımı biliyor musun ?!
+ nedir yoldaşım ?
- benim adım fatih. ben doğuştan emperyalistim anlıcağın. bana gelmez bu tür şeyler, hadi eyvallah.
kesinlikle subjektif bir karşıtlığım yoktur devrim ve devrimci arkadaşlarıma, çevremin hatrı sayılır çoğunluğunu kapsarlar hatta.
ama bunun kadar dandik değiller be.
bazı gazlamacı medyanın meydanları dolduran büyük kitleyi değil, olay çıkaran 2-3 kişiyi haber yapmasıyla oluşan yanılsamadır. bilakis, son yıllarda giderek sendikalar gerekli önlemleri daha dikkatle almış ve geçen sene taksim'de bile 1 mayıs bir şenlik havasına bürünmüştür. bu olumlu gelişmeleri bozmanın veya küçültmeye çalışmanın alemi yoktur, pireyi deve yapıp provokatörlere veya 1 mayıs kutlamalarını ortadan kaldırmaya çalışanlara prim yaptırmanın da alemi yoktur.
büyük ihtimalle, hayatında 1 mayısı hiç kutlamamış bir yazar tespiti.
yok şimdi sorsak bir çok kez meydanlara çıkmıştırlar. lafımız yok tabi. eğer diyorsanız ki 1 mayıs anarşi bayramı oldu. e gelin o zaman birleşelim adam gibi işçi emekçi dayanışma bayramı olsun!
oturduğumuz yerden, fişleniriz diye hiçbir taşın altına elimizi sokmadan, birşeyler için emek harcayan insanlara çamur atmayalım.
neyse sabah uyanırsanız akşam buluşur konuşuruz gene, anarşikler, onlar, bunlar diye. *
1 mayıs çiçek bırakma bayramı sanan insan söylemi. ha biz demiyoruz ki her sene 1 mayısta heryer savaş meydanına dönüşsün, molotoflar patlasın. ama 1 mayısın özü direnmektir, sana tanınmayan bi hakkı pes etmeden sonuna kadar savaşarak almaktır. provakasyon, anarşi, terör boş laflar bunlar. esas provakatör kitlenin üstüne ağır silahlarla ateş açan devlettir, önüne gelen yerde bomba patlatan kontr-gerilladır. esas provakasyon 1 mayıs meydanını kutlamaya kapatmaktır. yine kapatın, yine savaşacağız.
