sözlükteki imf yalakalarını ortaya çıkardığını öğrense sevinçten ağlayacak olan işçidir. bunların hiç işçi, memur yakını da yoktur zaten. gerçi sorsan babası işçi emeklisidir kesin ya, neyse..
+ dövdüler di mii ondan ağlıyosun pis kominist!! *
- imf'yi amerika'yı böylesine kanıksamış gençlere ağlıyorum. polisin copundan ne olur?
"...saldırılar, mücadele ateşini söndürmedi, aksine körükledi. abd ve kanada'da sendikalar ve diğer örgütlerin yükselttiği mücadele sonucu 1 mayıs 1886'da yaklaşık 350 bin işçi greve çıktı. tarih işçi sınıfının böylesine örgütlü ve kararlı tepkisine ilk kez tanık oluyordu. tüm ülkede yaşam durdu. i̇şçiler üretimden gelen güçlerini kullanıyordu.
i̇şçilerin bu topyekün isyanı, işverenlerin tepkisini çekti. chicago'da greve çıkan 40 bin işçinin eylemini bastırmak için, saldırılar düzenlendi. ışverenler grev kırmak için sokak çeteleriyle anlaştı. sokak çeteleri bir taraftan işçilere saldırıyor, bir taraftan da grev kırıcılığı yapıyordu. grevci işçilerle sokak çeteleri arasında çıkan kavga sırasında, polisin işçilerin üzerine ateş açması sonucu 4 işçi yaşamını yitirdi.
hükümet ve işverenler, işçi eylemini kolay kolay içlerine sindiremiyordu. 1 mayıs sonrası işten atmalar, baskılar yoğunlaştı. olaylara neden oldukları gerekçesiyle 8 işçi hakkında idam istemiyle dava açıldı. i̇şçiler idam cezasına çarptırıldı.
dört yiğit işçi önderi albert persons, adolph fischer, george engel ve august spies, 1 mayıs 1886 yılında 8 saatlik iş günü mücadelesinde önderlik yaptıkları için idam edildi.
albert persons isimli işçi, özür dileme şartıyla affedileceğinin söylenmesi üzerine, mahkeme heyetinin karşısında tarihe geçecek sözlerini söyledi: "bütün dünya biliyor suçsuz olduğumu. eğer asılırsam cani olduğumdan değil, emekçi olduğumdan asılacağım"...
edit : bunu niye eksiler ki bir zihniyet . 1 mayis'in tarihcesiyle ilgili kisa bir alinti yaptim o kadar:).
genellikle işçi değildir bu ağlayanlar. bunlar genellikle çekiç orak bulunan flamalar taşırlar. "siz işçiyseniz bizim babamız neyci ulan" diyesi gelir insanın.
kibar feyzo filminde adile nasit'in falakaya yatirilmisken "vur ulan itoglu o sopa bizim elimize gecmez mi" repliginden yola cikarak, bir gun dayak atacak olan iscidir.
hayatını yanlış amaçlarla çürüten emekçidir. molotof kokteyli imalatında gönüllü olarak çalışıp, otobüs yakarak huzur bulmalı, polisin şaşkın bakışları altında gururla yaşamını sürdürmelidir.
