Taksimdeki 1 mayıs'ın organizatörlerinin bundan böyle en basit bir doğum günü kutlamasını dahi tertip etmemesini dilememe neden olan tarih. Anma/yas tutma/yad etme ve üzüntülerimizi ifa etmeyi anlayışla karşılıyorum fakat hala neden 1 mayıs'ı bayram havasında bir şölen/festival'e dönüştüremediğimizi anlamış değilim. O kavurucu sıcakta, o kalabalıkta sabahın erken saatlerinde tüm gününü bu kutlamaya ayırmış insanları, 20'nin üstünde sendikacı, parti yöneticisi, tiyatrocu vs. gibi insanların hemen hemen aynı sayılabilecek metinlerini dinlemeye mahkum etmek sinir bozucuydu.ortak bir metin hazırlamak çok mu zor sorarım sizlere? Biz (bu görüşü paylaşan çok insan tanıyorum o yüzden biz diyorum) de devrime raks ederek gitmeyi yeğleyenlerdeniz, bandista eşliğinde. ne yazık ki büyüdük değerli yaşça büyüğümüz olan solcular ve dünya da o eski dünya değil,değişti.Nazım hikmet şiirlerini bağıra, çağıra yırtınarak okuyanların, 23 nisanda,19 mayısta ağlayarak şiir okuyan çocuklardan çok da bir farkı yok.izin verin gençlere de sol artık adam olsun. öfke ile değil içlerinde raks etme duygusuyla devrime yürüyecek yeni dünyanın yeni devrimcileri var.
taksim'de kutlanan 1 mayıs'ın havana'dakinden sonra dünyanın en kitlesel 1 mayıs'ına ev sahipliği yaptığını söylemek abartılı bir iddia olmayacak.
havana'da devrim meydanı'ndaki kutlamayı merak eden sözlükçüler fotoğrafa bir baksın: http://galeri.uludagsozluk.com/g/1-may%C4%B1s-2012/
"huzurlu" geçirilebilen son taksim 1 mayıs'ı olduğuna dair iddialar üzüyor insanı. bildiğiniz üzere inşaat başlıyor orda, uzunca bir süre orda kalacak olan.
bu bahane tabi.. dikkatinizi kendilerine "islami sosyalistler" diyen bi gruba çekmek isterim. kendilerini açıklamalarından iki gün sonra bakanın "en ufak bir olayda taksim'i kapatırız" söylemi ve alana girişlerinin anonsunun ardırdan yapılan konuşmalarda günün "olaysız" geçtiğinin üstüne basıla basıla söylenmesi fena bozdu beni... şu iki senedir taksim'deki kutlamadan rahatsız olduklarının bilincinde olsak da işi ne kadar ileri götürebileceklerini tahmin edemeyebiliriz.minik anarşistlere ise söylenecek pek bir şey yok. *
başlarda daha kalabalık olduğunu düşünsem de sonradan idrak ettim geçen senekinden daha az insan olduğunu. sosyalistler ve diğer örgütler kitlelerine daha çok insan katarak ilerlemiş olsalar da sendikalar için aynısını söylemenin pek mümkün olmadığı açık. belki gözüm yanılmıştır bilemem ya, disk'e bağlı sendikaların sayı anlamında daha düşük oldularını gördüm. belki diyorum tabi yine... türk-iş'in aldığı kararın çok büyük etkisi vardır 1 mayıs'ın genel kitlesinin sayısında, mutlak ki vardır.
yürüyüşe damgasını vuran üç farklı yapı gözüme çarptı. her sene olduğu gibi cephe, kitlesini büyüten kaldıraç ve ünlüler geçidi yapan oyuncu sendikası oluşumu.
maalesef hiçbirisinin alanda etkin olduğunu söyleyemeyeceğim zira kaldıraç alana girdiğinde saat 12,30'a, cephe girdiğinde 13,30'a geliyordu ve cephenin arkasından alana girmeye devam eden bir sürü örgüt vardı ki bunlar etkinlik başladıktan sonra da girmeye devam ettiler. elbette 1 mayıs'ın görkemi böyle bir şey olmalıydı ya maalesef her örgüt eşit koşullarda giremedi alana...
bdp kitlesi ise geçen seneye göre oldukça düşüktü sanırım bunda attıkları sloganların artık legalleşmesinin etkisi vardır. *
bütün o sıkıcı konuşmalara, ense kavuran sıcağa rağmen yine çok güzel ve yine çok coşkulu bir 1 mayıs'a tanıklık ettiğim için çok mutluyum.
not: alandan çıktıktan sonra bile 1 mayıs'a katılanları parmakla gösterebilirdiniz. bunun sebebi herkesin burun ve yanaklarının güneşten domatese dönmesi tabi. biz esmer çocuklar tenimize bir ton daha ekledik.. *
nice güzel, coşkulu, "huzurlu" 1 mayıs'lara...
işçinin ve emekçinin bayramıdır. birçok yerden katılım mevcuttur. şüphesiz ki en büyük kutlama türkiye'de yine taksim'de yapıldı. ben beşiktaştan yürüdüm. inanılmaz bir kalabalık vardı. güzel ve olaysız geçti. eğlenceliydi. esasında ne desem bilemedim. ama geçen senekine göre çok daha iyiydi, daha çok kalabalık vardı. ayrıca tkp neredeydi diyenleredir sözüm, en büyük kortej tkp'nindi kesinlikle. nereye baksam tkp bayrağı gördüm.
bir işçi olarak katıldığım ve akabinde işime geri dönerek (an itibari ile) durumu değerlendirdiğim eylemimiz.
patron izin vermedi/vermiyor diyenleri anlıyorum aynını yaşadım ama izin verilmez alınır. o patronların biz işçilere ne kadar muhtaç olduğunu bilmek işçiyi daha da güçlü kılıyor. eğer biz işçiler patronun "senin yerine çalışmaya hazır onlarcası dışarda bekliyor" sözüne karşı dik durabiliyorsak sorunun büyük kısmı çözülmüş olacaktır.
biliyorum ki asgari ücretle evini geçindirmeye çalışanlar için bu riske girmek çok zordur. ama birgün mutlaka tüm işçi sınıfı haklarını kazanacak ve o zaman 1 mayıslar bayram olarak kutlanacaktır. o bayram günlerinde tüm sınıf bir arada patronların, sermayedarların, devlet erkanının, polisin ... tehditlerini ellerinin tersi ile itecek olması gereken yerde olacaktır.
Nisan ayının ilk 26 gününde gerçekleşen iş cinayetlerinin sayısı 75e yükseldi.
Yarın ne tatil, ne bayram. yarın 1 mayıs dünya emekçilerinin birlik, dayanışma ve mücadele günü.
yaşasın işçiler, emekçiler, devrimciler, öğrenciler ve tüm ezilenler. kaholsun amerikan emperyalizmi, kahrolsun paranın egemenliği, kahrolsun kapitalizm, kahrolsun eşitsizlik. yaşasın sosyalizm, yaşasın türk ve kürt halklarının birlikte yaşama düşüncesi.yarın vicdanı olan herkes için sesini yükseltme günüdür, tayyibe ve onun polislerine rağmen 'hala buradayız' demenin günüdür. yaşasın 1 mayıs!
bu sefer göstericilerin ara sokaklara dağılarak izlerini kaybettiremecekleri söyleniyor. ellerinde sopaları ile onları bekleyen vatandaşlar ara sokaklarda mevzilenecekmiş ve attıkları kaldırım taşlarını götlerine sokacaklarmış. bakalım vatandaş size polis kadar insaflı davranacak mı ?
