hafızamda her 1 mayıs günü suçu olmayan insanların camını çerçevesini indiren azgın insanlar kaldığından benimde zikrettiğim cümledir. benim için anlamsızdır, sendikalar beni bilinçlendirmeye (?) çalışsada, ben bilirim ki sendika ağaları benim hayatta göremeyeceğim paralarla oynamaktadırlar. ben bilirim ki etrafa zarar vererek vahşetle bir hak savunulmaz. ben bilirim ki 1 mayıs birileri tarafından sürekli gündeme getirilmeye çalışılsada benim gibileri çoktur ve 1 mayıs onlar içinde evde olmak dışında bir şey ifade etmemektedir.
herhangi biri için değil sadece bireyin kendi keyfi için yapacağı bir eylemdir.
"Eğitim ve ahlak söz konusu olduğunda durum daha da vahimdir. Kapitalizm, insanın toplumsal bir varlık olma özelliğini tahrip ederek, insanı başkalaştırmakta ve apayrı bir varlığa dönüştürmektedir. Bunun ahlaki gerekçesi ise, son yıllarda bizde de çok moda olan, birey olmak, bireyselleşmek, bireyin özgürleşmesi, bireyin dünyasının dokunulmazlığı gibi kavramlarla ifade ediliyor. Öyle ki, kapitalizmin üretim çarkında, üretimin toplumsallığı sonucu gelişen kolektif bilinç, bu gerekçelerle parçalanmak üzeredir.
Yanındaki üretim bandında veya üst katındaki büroda çalışan arkadaşın, işten atıldığı zaman, onunla hiçbir vicdani dayanışma duygusu hissetmemen gerekiyor. Sen bir bireysin ve senin yeteneklerin çok farklı, hatta moda deyimle "sen özelsin" bırak o, ne hali varsa görsün. Ama aynı şey yarın senin de başına gelebilir, olsun an'ı yaşa, günü kurtar. Artık böyle eğitiliyoruz."
1 mayıs 2009'u evinde geçirmeyi tercih etmiş kişi söylemidir. ben de evimdeydim evet. proletarya adına sabah geç saate kadar uyudum, sonra kalkıp bilgisayar oynadım.
