30 yılı boşa geçirdiğimizin resmi olan gündür. Yaşananların adı tam manasıyla devlet terörüdür. polisin ve diğer kolluk kuvvetlerinin görevi taksim meydanını doldurmak isteyen insanların can güvenliğini sağlamak olduğu halde, bunun tam tersinin vuku bulduğu, siyasilerin ve iktidarın türkiye'de demokrasinin gelişimine ilişkin attıkları nutukların fiiliyatla yalanlandığı gündür. her duygunun ötesinde utanmanın ağır basması gereken gündür.
ülkemizdeki demokrasinin(!) ve kurumlarının ne kadar güçlü olduğunu göstermiş olan gün. o kadar güçlüymüşkü bu demokrasi emekçilerin kafasına yumruk olarak inmüş bugün! egemen güçlerin ideolojisine sahip köleler ise "ulan izin verilmedi hala nereye gidiyorsun" şeklinde düşünüyorlar ya ona yanarım. doğru bu kişiler boşa çıkıyorlar oraya, boşa laf anlatmaya çalışıyorlar. onlar işçiler ve emekçilerle birlikte bir bayramı, emek bayramını kutluyorlar fakat sen dalkavukluğunu yaptığın polis rejimini hala koruyorsun. "varsın böyle devlet olacaksa hiç olmasın, varsın böyle polis olmasın" dedirten bir gün oldu. lafım poliselere değil, çünkü onlar bir emir aldı onu uyguladılar. onlara dendi ki:" dövün bu komünistleri, vatan kurtulacak!" işte alın kurtardınız vatanı, yalnız dikkat edin o vatanı çok sevenler ve kurtaranlar satmasınlar vatanı!
türkiye nin hala demokratik bir ülke olamadığını gözler önüne seren gündür. sen insanlar toplanmasın diye yolları kes, o istikametlere giden toplu taşıma araçlarının seferlerini iptal et, işçi bayramıyla alakasız yurdum insanını jopla, biber gazı sal üstlerine, sonra da biz demokratik bir ülkeyiz diye nutuk at. adama hadi leynn derler.
sabah saçma sapan bir kabus görerek uyandım ben:
kabus saçmaydı evet ama çok etkilenmiştim:
darbe oluyordu rüyamda;
askeri araçlar, tanklar filan vardı her tarafta ve rüya bu ya; babamla bu karmaşanın ortasında öylece kalakalmıştık.
silahlar, ölü bedenler vardı hep etrafta..
nedense babamla son bir kez sarılıp ayrı yönlere doğru yürümeye başladık o kargaşanın ortasında ve ben yürürken silahlardan birinden çıkan bir mermi babama isabet etti.
ben diğer yönden yürümeye devam edemeyip ağlayarak babama koştum, babam ölmüştü. ve o anda beni de yakalayıp çarmıha gerdiler. (rüya ak illa bir saçmalık olacak)
evet çivilediler kollarımdan filan haha tamam saçma ama it gibi tırstım ne var!?
neyse, uyandım o esnada...
götüm üç buçuk atıyordu uyandığımda tabi..
ve hep acaba gerçekmiydi diye teredüt eder tırsarım içten içe böyle kabuslardan sonra, yine tırsarak gidip babama baktım. neyse ki uyuyordu mışıl mışıl, yüzümü yıkayıp işe gitmek üzere hazırlanmaya başladım hala o aptal rüyanın etkisiyle..
babam işe giderken arabayla kadıköy'e kadar bırakır beni her sabah, bu sabah da aynı şekilde yola çıktık fakat 1 mayıs sebebiyle yollar trafiğe kapalıydı. mecburen babamla ayrıldık o esnada..
tıpkı rüyadaki gibi..
sarıldım babama manasızca, sarıldım ve o uzaklaşırken ben de meydana doğru yürümeye başladım..
rüyadaki gibi sarılmıştım, halbuki her sabah vedalaşır gibi sarılıp öperek gitmezdim ki işe!..
bu defa niye sarılmıştım sanki!?
bok mu vardı!?
ayrılmıştık babamla farklı yerlere gitmek üzere..
tıpkı rüyadaki gibi..
kadıköy evlendirme dairesi'nin oradan iskeleye kadar yürümek zorundaydım, üstelik işe de geç kalmıştım.
çaresiz yürüdüm aklımda o boktan kabusumla, kadıköy meydanına geldiğimde kabusum gözümde canlandı birden:
ama kabus değildi lan gerçekti;
meydanda tanklar vardı ve elleri silahlı polisler..
tıpkı rüyamdaki gibi tanklar, askeri araçlar ve silahlar..
irkildim...
ne irkilmesi lan kime edebiyat yapıyorum ki altıma sıçacaktım korkudan!: son durak geldi aklıma, sinirlerim bozuluyordu iyiden iyiye yürümek zorunda kaldığım için şirkete de geç kalacaktım zaten. daha da gerildim..
ama şirketi sikeyim babama bir şey olmasın diye babamı aramaya kalktım.
ama ne diyecektim!?
''baba ben bir rüya gördüm beni rüyamda çarmıha geriyorlardı seni de vuruyorlardı; tank filan vardı bir de. heh o tankın aynısı burada şimdi..''
eeeeeee!?
saçmalama dedim kendi kendime, iskeleye doğru yürüdüm..
vapurlar da çalışmıyordu. fakat babamı aramak için bir fırsattı bu. babamı aradım mal gibi ağlayarak:
-baba gel beni al vapur kalkmıyormuş buradan. haydarpaşa'ya gitmem gerekiyormuş, ben kaybolurum şimdi. n'olur gel al beni buradan..
+kızım haydarpaşa uzak değil ki nasıl kaybolacaksın! trafik kapalı zaten nasl geri döneyim!? yürüyerek gidersin iki dakikada sen ya da bir taksiye atla..
-baba işten kovulacağım, çok geç kalıyorum; lütfen!..
+bir şey olmaz, anlatırsın durumu; hadi üşenme tabanları yağla sen haha..
babamın rahatlığı iyiden iyiye sinirlerimi bozmuştu..
tamam boktan bir kabustu sadece ama bütün bunları yaşamayı haketmiyordum..
kabusum yüzünden değil ama.
kimin bu çirkinliğe tanık olmaya hakkı vardı bugün!?
illa boktan bir kabusumuz mu olması gerek!?
kabus gibiydi zaten herşey...
sabahın erken saatlerinde yola çıkılmasına karşın bir türlü vasıta bulunulamamıştır.
kutlama yapılmasına izin verilen kadıköy'e bile ulaşmak çile olmuştur. altunzade'ye kadar yürülmesine rağmen, köprü çıkışının kapatıldığı gözden kaçmamıştır.
aracı olmayanlar için hem otobüs hem vapur seferlerinin kaldırılması ile tabana kuvvet verilmiştir.
özel aracı olan yardımsever amca ve teyzeler mitinge gidenleri arabasına davet edip, beşiktaş'a kadar bırakmış, polis gözetiminden geçerken 'çocuğumu okula bırakacağım.' palavrası ile korumuşlardır, belirtmek isterim alınları öpülesidirler.
şehir dışından gelen araçlar istanbul'a sokulmamıştır. binlerce insan kaba kuvvetle yıldırılmaya çalışılmıştır.
anma ve kutlamanın bir arada yapılacağı günümüz rezil edilmeye çalışılmıştır. bu kadar baskıya gerek kalmadan geçirilebilecek güzel bir gün halka zehir edilmiştir ve bunun suçu yine emekçilere yüklenmiştir.
çoğu insan taksime -yürüyerek- vardığında miting çoktan bitmiştir ama olsundur. oraya çıkılmıştır.
akm'nin çatısındaki keskin nişancılar gözde kaçmamıştır.
bir de bugünden çıkarılabilecek en büyük sonuç şudur;
bizden ne kadar çok korkuyorlarsa o kadar çok * 'güvenlik önlemi' * alınmıştır.
ama yapılacak saçma sapan yorumlara kızmamak gereklidir çünkü korkmak size yaraşır!
Türkiye işçi sınıfına selam,
Selam yaratana
Tohumların tohumuna,
serpilip gelişene selam!
Bütün yemişler dallarınızdadır!
Beklenen günler, güzel günler ellerinizdedir,
Haklı günler, büyük günler,
Gündüzlerinde sömürülmeyen,
gecelerinde aç yatılmayan
Ekmek, gül ve hürriyet günleri,
Türkiye işçi sınıfına selam!
Meydanlarda hasretimizi haykıranlara,
Toprağa, kitaba, işe hasretliğimizi,
Hasretimizi, ayyıldızı esir bayrağımıza,
Düşmanı yenecek işçi sınıfımıza selam!
Paranın padişahlığını,
Karanlığını yobazın
Ve yabancının roketini yenecek işçi sınıfına
selam!
Türkiye işçi sınıfına selam! Selam yaratana. Nazım Hikmet
mantığa bakın yahu! bütün istanbul trafiğini tek şeride düşürüp felç edeyim, hiçbir toplu taşıma aracını çalıştırmayayım, saygı ve yetenek yoksunu memurlarımla halka potansiyel suçlu muamelesi yapayım. ne için? taksim'de 1 mayıs kutlanmasın diye! vah vah vaaaah. yazık size be! yazık wallahi, gülüyorum. gülüyorum çünkü acınacak durumdasınız. tir tir titrediniz korkudan yine. yine gördüm halktan ne kadar korktuğunuzu. öyle korktunuz ki, taksim'e yürümeyi, sadece yürümeyi bile suç ilan ettiniz. hiçbirimiz sizin tarafınızdan yönetilmeyi haketmiyoruz. bize korku içerisinde saldıranlardan hiçbirşey beklemiyoruz. gülüyorum çünkü devletin vali diye atadığı adam muammer güler diyor ki "işte böyle trafik falan olmasın diye istemiyoruz taksim'de 1 mayıs'ın kutlanmasını". götümle gülüyorum bu açıklamaya.
siz kendinizden utanmazsınız, biliyorum. o yüzden sizden, sizin adınıza ben utanıyorum. en temel hak ve özgürlükleri hiçe sayarak, bir tek sorumlusu bile bulunmamış bir katliamın 30.yıldönümünü devletin gücünü arkasına alarak provoke etmekten çekinmeyenler, siz de biliyorsunuz birgün engelleyemeyeceksiniz.. o nefret ettiğiniz, düşman kesildiğiniz demokrasi birgün size de lazım olacak. o yüzden bugünden böyle sıkı sıkı alın önleminizi, afferim.
görünüse göre halka trafik eziyeti cektirerek halkin eylemcilere tepki duymasini istemisler,ancak bu ters teperek adi herkes tarafindan bilinen sayin polis müdürü ile sayin vali nin sülalelerine dogru ilginc bir tepki olusmustur.
ayrica bugün bir avrupa ülkesinda kutladigim bayramdir.coluk cocuk genc yasli gercekten bir bayram havasinda kutlanmistir.gercekten tüm tarafsizligimla söylüyorum.türkiyede ciddi bir polis ve kamu görevlisi sorunu vardir.bu polis ve kamu görevlileri ancak hitler almanyasinda görülebilinir.
1 mayıs alanımızı katillerden 30 yıl sonra da olsa geri aldığımız gündür. geri vermeye de hiç niyetimiz yok.
-ey her şey bitti diyenler
korkunun sofrasında yılgınlık yiyenler
ne kırlarda direnen çiçekler
ne kentlerde devleşen öfkeler
henüz elveda demediler
bitmedi daha sürüyor o kavga
ve sürecek
yeryüzü aşkın yüzü oluncaya dek-
türkiye adına tarihi olayların gerçekleştiği gündür. önce işçilerin yaptığı miting'de yaşananlar, ardından anayasa mahkemesi'nin cumhurbaşkanlığı 1. tur seçimini iptal edip 367 şartını araması, daha sonra seçimlere gitme kararı, cumhurbaşkanı'nı halkın seçmesi kararı, cumhurbaşkanlıoğı süresinin 5+5 şeklinde düzelenmesi, seçimlerin 4 yılda bir yapılması kararı...*
kozyatağından 4.levente gitmek için 8:45 te bindiğim otobüsten; 2.5 saat sonra anca ümraniye köprüsüne gelmişken dayanamayıp indiğim; sebebinin vali olacak şahsiyetin haber vermeden köprüde yaptığı abuk subuk uygulama olduğunu öğrendiğimde daha da sinir olduğum gündür. Çalışmadan*, çalışmadançalışma işi daha çok yorulduğuma mı sinirleniyim; işlerin aksadığına mı sinirleniyim bilemedim.
konuyla ilgili şu yazıyı hislerimin gazeteye vurdurulmuşu olarak nitelendirebilirim. http://www.sabah.com.tr/ozdil.html
kutlama yapıcam diye silah sıkan şehir magandasına sonuna kadar açılan taksim meydanı'na önceden izin alınması gerekmeksizin girip, en içten en görkemli bir şekilde anmasını yapmaktan ve taleplerini haykırmaktan -yani demokratik haklarını kullanmaktan- başka niyetleri olmayan insanların biber gazıyla gözlerinin ve ciğerlerinin yakıldığı, dövüldüğü, yerlerde sürüklendiği, kafasının yarıldığı gün olmuştur.
ha şunu da söyleyeyim, bütün bunlara rağmen olayların ne öncesinde ne sonrasında istiklal caddesi'nde tek bir taş bile atılmamıştır. sözlükte güce tapan bazı yazarlara duyurulur.
canımız, kanımız, türk polisimiz beşiktaş'ta, dolmabahçe'de ve istiklal caddesi'nde sadece yürüyen ve bekleyen insanlara canavarca hislerle saldırıp, ortalığı savaş alanına çevirirken, terörün ne olduğunu bilene bilmeyene göstermiştir.
bu yüzden taksim e girişi 7.30dan itibaren kapatıyorlar!
bu yüzden 20 polis arasına aldıkları bir eylemcinin kafasını gözünü yarabiliyor!
bu yüzden feribotlar açıklarda bekletiliyor.
bu yüzden taksim e girmek isteyenlere gaz bombaları ile karşılık veriliyor...
pardon ya, haklısınız! "kahrolsun insan hakları" diye yürüyen bir devlet kurumu olamaz değil mi? ben yanılıyorum ve feci halde anarşikzz tavırlar içerisindeyim şu an..
devletin yine işçi bayramına karşı öfkesini kustuğu gün.yasadısıymış oradaki miting, taksim miting alanı değilmiş. peh, peki o zaman niye taksim'i konserler ya da polis bayramı için açıyorsun. bu ülkede pek çok yasal 1 mayıs gördük, o zaman da kurşun olup yağdılar. hayır haykırın: "biz emekçi, işçi, halk düşmanıyız!" diye de biz de rahatlayın sizde. yoksa bu taktığınız maskeler öcü yüzünüzü saklayamıyor, yalnızca daha fazla alçalıyorsunuz, hepsi bu.
yalnızca büyük bir şiddetin uygulandığı bir gün oldu dün. ama durun çocuklar durun, bakın burjuvazinin sürüngenleri gene ortaya çıktı. itler, çakallar, mollalar ülkemizi sardı kimsenin haberi yok. hala işçi bayramına karşı çıkıyorlar, hala gelişmemiş bilinçleri olaya din ve milliyetçilik eksenli bakıyor. her şeyi geçtim hala "komünistler moskova'ya!" diyebiliyorlar. alın beyler savunun eserinizi, savunun dünkü olayları nasıl savunduysanız 12 eylül öncesi faşist saldırılarınızı. bu ülkeyi emanet ettiğiniz o çok sevdiğiniz kişiler satmadı mı, işçiye, emekçiye, vatana kıymadılar mı? hani nerde kokuşmuş politikacılarınız, nerede kokuşmuş zihniyetiniz. sizler değil bu bilinçle emeklemek, sürünemezseniz bile.
--spoiler--
TÜRKiYE dışında dünyada en sert çatışmaların ve olayların yaşandığı ülkeler isviçre, Çek Cumhuriyeti ve Çin yönetimine bağlı Macau oldu. Pek çok ülkede işçiler, ücret artışı ve iş koşullarının düzeltilmesini talep ederken, istanbul gibi Macau'daki gösterilerde polis copları konuştu. Polis kalabalığa havaya ateş açarak ve biber gazıyla müdahale etti. Çok sayıda kişi gözaltına alındı.
taksim'de gösterilerle alakası olmayan vatandaşın bile terörist muamelesi gördüğü,kimisinin duygudan kimisinin biber gazından gözyaşlarına boğulduğu,"güvenlik önlemi" bahanesiyle polisin istediğini tokatladığı ve istanbul'da birçok yerde araç trafiği kavramının 1 günlüğüne ortadan kalktığı tarih.
