bir nebze dini bayramlarda tatil yapan ateistleri anlayabiliyorum. gerçekten ya. tatlılar onlar çünkü. ateistleri hep kucağıma alıp sevmek gelir içimden. arada sırada da sevmiyorum değil hani.
ancak bu nasıl bir densizliktir yahu. sen sürekli gel bize dayak at. ramazanda oruç tutmuyorum, hoppaaa tepemde yirmi tane faşist. sevgilimle sokakta öpüşüyorum, hoppaaa tepemde elli tane dızman. eyleme katılırım, karşımda bin tane barzo. benim dayak yemekten anam ağlasın, ee peki ya sen? sen de gelip bayramımda resmi tatilden yararlanıp evinde malak gibi yatacaksın öyle mi?
yazık. keşke tek tek gelseniz de, hepinizi dövsem.
o onurlu adam için bu günü tatil yapmak gereksizdir. devlet ekonomisine vurulacak küçük de olsa bir iş gününün kaybolması demektir onun için bu saçma tatil.
üç beş çapulcu komünist dükkan taşlayacak diye devletin bu günü tatil ilan etmesini anlamamaktadır mesela.
sendika, toplu sözleşme vs gibi emek mücadelesi bağlamında kazanılmış bir diğer haktan istifade etmektedir. ha değerini bilir bilmez, o kendi vicdanı ve idrakına kalmıştır. beş parmağın beşi bir değil neticede. kimi kazanılan hakların kıymetini bilir, kimi hala 1 mayısı üç beş çapulcunun dükkan taşlamasından ibaret bir şey zannedip durabilir.
