25 kuruşa simit olduğu yılları hatırlıyorum. okula 50 kuruşla giderdim simit ayran alırdım. 1 lira ile gittiğim günlerde sınıfın en zengini benmişim hissine kapılırdım falan...
Dayımın ablama 1₺ verdiği zamanki kıskançlığımı hatırlıyorum. Bana 25 kuruş vermişti. Yada o zamanlar 250 bin diyoduk ona biz. Güzel zamanlardı ama, paranın kıymeti vardı.
pazardan kilosu 250 binden domates alabildiğimiz yıllardı. o verilen bi milyon ile iki kardeş gidip elli binerden iki külah dondurma alabiliyorduk. biri bir liralık dondurma alınca mutluluktan çıldırabilecek seviyeye gelebiliyordum ben şahsen.
ayrıca sevgili ağabeyciğim al bunlar daha çok para deyip yüzbinleri elime tutuşturup o aldığın bi liraları da unutmayacağım.**
edit: kağıt paraydı be o ikiyüzelli binler beşyüzbinler. hatta ikiyüzelli bin mavi, beşyüzbin pembeydi.
1 lira hala büyük para, tut ki sıçasın geldi ne bok yiyeceksin. işte o 1 lira, o an hayati olaya el koyar. altına sıçmanı engeller. ulan ne boktan bi entry oldu amk.
Hiç unutmam Cola turka yeni çıkmıştı, tadı normal koladan farklı diolardı gidip 1 lira verip almıştım, paraya kıyıp.Benim için büyük paraydı tabi o zamanlar.
