Eşi dostu verdik birer birer toprağa;
Kiminden bir taş bile kalmadı ortada.
Sen, yorgun katır, hala bu kalleş çöldesin;
Sırtında bunca yük, yürü bakalım ha.
Ömer Hayyam.
o kadar içini boşalttılar ki bazı kavramların.
vatan sevgisi, şehitlik, bayrak sevgisi, millet sevgisi...
bomboş kavramlar artık bunlar. çöpten farkı yok.
önceden dolar kuruna bağlıydı ülkedeki insanların bir birine davranışı,
şimdi bir gündeki şehit sayısına.
olan garibana, sana bana oluyor. biz ölüyor, gene biz üzülüyoruz.
ağalarımız paşalarımız plazada, köşkte, sarayda otursun diye biz birbirimizi yiyoruz.
bu sefer 1 hafta sürdü iyi, 3 gün ömür biçmiştim ben...
yazıklar olsun hepimize...
Sosyal medya açısından türkiyenin tipik durumudur. Şehitlerimizi asla unutmayarak yaşamaya çalışmak gayreti gerekliliğini bu yolla anlaşılması mümkün değildir.
