18-19 yaşlarında çok çok güzeldir. Anne-baba olmadan, en yakın arkadaşla güzel zamanlar geçirmek, bazen akşam yemeğini sadece karpuz ve dondurmayla geçiştirmek.. Film izlemek, müzik dinlemek, sabaha kadar TV'yi açık bırakmak, kendi market alışverişini yapmak bile güzeldir.. Yetişkinlikte ise sıradan bir durumdur.
sene 2010, üniversite sınavına girmişim, kazanmışım. o sıralarda bizimkiler tatilde, ben de onlar geldikten sonra tatile çıkmayı planlıyorum. öss stresini üzerimden atmış, üniversitede yaşayacaklarımı düşünerek heyecanlanıyorum aşırı bir rahatlama var.
o sırada bi arkadaşım (bi arkadaş efsanesi) aradı. kanka napıyosun bugün takılalım içelim, iyi dedim amk alalım bişiler evde içelim keyfimize bakarız rahat rahat takılırız, tamam mı tamam eyvallah.
akşam gittik markete. aramızda şöyle bi diyalog yaşandı:
9tek: ee ne içicez, rakı mı içsek bi kıyak geçek kendimize.
bi arkadaş: evet iyi akıl ettin amk, uzun zamandır rakı içmiyodum zaten.
9tek: ee kaçlık alalım?
bi arkadaş: valla kanka ben bi yüzlüğü kendim içerim, sen de kendine bi ellilik fln al işte kaldırır mı senin bünye bilmiyorum ama ahahahah.
neyse içkileri aldık, güzel pirzola et mangala attık bahçede pişirdik meyvesiydi, mezesiydi on numara sofra kurdum lavuğa. güzel de müzik, hafiften demlenmeye başladım ki bizimki kendini bana kanıtlama çabası içine girdi.
olum dur yapma yavaş ol diyorum, yok bizim dana götürüyor. sonra bana çok geçmeden, ''kanka ya ben içemiyorum yatsam mı acaba, benim yatağı yapsana'', iyi la dedim geç benim odaya yat işte. ben devam ettim içmeye.
birkaç saat sonra eve bi girdim ki, o çok iyi içen arkadaş evin her yerine kusmuş. kendi kusmuğundan bile tiksinen ben, o gün temizleyim şunu derken çamaşır suyu, tuz ruhu ne var ne yok malzemelerle tanışıp bi de ölüm tehlikesi atlattım.
o yüzden bana iyi gelmiyor evin boş olması. kız atmakmış şuymuş buymuş. en çok o gün eve kız atmak istemişimdir, ortalığı temizlememde yardımcı olması için.
bizim danaya ne mi oldu. o gün bugün bu olayı her yerde anlatıp kimsenin bununla içki masasına oturmaması konusunda menfi propaganda içerisindeyim. utanç abidesi, rezil varlık.
(bkz: 1 hafta evde yalnız kalmak)
kadar güzel bir eylem mi var diyeceğim ve keşke her genç kızın başına gelen olay gibi gelen olay benim başıma da gelse de ben bir hafta paşalar gibi yalnızlığın tadını çıkarsam.
