sevdiğim herkesle vedalaşır sonra sahile iner son nefesimi verene kadar oturur denizi izlerdim. yok efendim kadınlarla günümü gün edeyim, alkolün dibine vurayım, hesabım olanlardan intikam alayım, patlayana kadar yiyeyim içeyim.. son gün zaten daha fazla günaha girmeye gerek yok otur bekle işte mis gibi.
Bu dunyada son gunum oldugunu bilsem en sevdiklerimi bir masa etrafinda gulerken gormek isterdim.Bir gun bile olsa onlarin hayatindaki en onemli oldugumu hissetmeyi. Bir de cesaret edemedigim, hic fikrimin sorulmadigi,unuttugum,yada bir nedenden soyleyemedigim her seyi yazardim. Sanirim.
Anlattıklarımı hissedebileceğini bildiğim insanlara Uzun bir mektup, fazlasıyla sigara, henüz doğmamış yeğenime koyulması için bir kağıda yazılmış isim, o isim koyulmazsa ruh olarak geri gelip rahatsızlık vereceğimi ima eden bir tehdit notu, son bir şarkı ile kapanış.
yedi yıl önce yazdığım başlık. o zamanlar ölümü düşünmemisim hiç, mutluymuş. ben ölünce geride kalanları falan kıskanacak kadar yaşamayı seviyormusum. bu yedi yılda ne çok şey değişmiş. her gece intihar mektubu, bazense veda mektubu yazıyorum zihnimde istemsiz. hayatın beni sürüklediği bu yaşamdan vaz geçiş evresine gelisimi görmek, aradaki zamanda neler oldugunu hatirlayamak biraz üzücü.
ama artık yarın öleceğimi bilsem ne yapardimlarim daha net.
Bazı insanlar sanıyor ki bir günü tümüyle ibadetle geçirerek tüm günahlarımdan arınacağım. Bu zihniyet madem var her gününü son günmüş gibi ibadetle geçir.
Eğer benim son günüm olsaydı zamanında gerekeni yapmanın verdiği huzurla sadece sevdiklerim eşliğinde yaşamak isterdim.
önce bastıramaycağım içgüdüsel bi korkuya kapılmak, sonra kabullenince hayatım boyunca büyük günahlardan kaçmış olmanın rahatlığı ile şükrederek uyumak.
ailemin yanına gider, onlara teşekkür eder ve hatalarım için onlardan özür dilerdim. biraz geç kalmış olsam da, işlediğim günahlar için Allah' tan af dilerdim.
sonra da annemden yanımda uzanmasını ister, ona sarılıp uyuyarak ölümü beklerdim.
uyumadan önce kelime- i şehadet getirirdim bir de.
eğer sevdiğim birisi varsa gider ona seni seviyorum deyip bir öpücük kondururdum. kardeşim gibi olan arkadaşlarımla iki kadeh birşeyler içip biraz muhabbet ederdim. mahsuni şerif'ten boşu boşuna türküsünü dinler, sonra ailemle görüşür hayata veda ederdim...
karadayı dizisinde vural'ın asılmadan önceki son gününü, son saatlerini anımsatan durum. bir bardak çayı bile ilk defa içiyormuşçasına doya doya yudumlarsınız ve hayatta daha önce hiç yapmadığınız şeyleri yapmayı hayal edersiniz.
kime göre ve neye göre bir günlük. belki zaten ömrümüz bir günlüktür. birbirimizin ağzına etmeye çalışırken geriye baktığımızda ne kadar çabuk geçiyor değil mi zaman? yaş oldu 32, çoğu şey daha dün olmuş gibi.
neyse tekrar, tekrar ve tekrar aşık olurdum unutamadığıma.
