hiç değişmiyor. ilkokul 1 e giderken neyse aşağı yukarı orta 1 e, lise 1 e hatta üniversite 1 giderken de aynı oluyor. oysa ki dördücü defaki 1 le birinci defaki aynı olmamalı değil mi, ben bunu daha önce yaşamıştım diyerek, insan daha önceden elde ettiği tecrübeyi kullanması gerekir di mi? ben daha önce de 1 e gitmiştim ve üstesinden gelmiştim. 3 e 4 e giderken de her şeyi yalamış, yutmuş havasındaydım. hani nerde? eser yok şimdi. döndük mü yine başa? neredeyse tek farkı ilkokula başlarken ki altına işeme korkusu. başka da önemli bir değişiklik olmuyor.
aynı sersem gibi dolaşmalar, aynı ne yapacağını, elini kolunu nereye koyacağını bilememeler, sağa mı yoksa sola mı gitmeliyim diye karar veremeden bocalama halleri ve her şeyi ve herkesi meraklı gözlerle sanki böylesini ilk defa görüyormuş gibi hayretle incelerken kendini yakalamak ve yakanlanmak.
hele tıp 1 iseniz fena ezik hissedersiniz.
çünkü tıp okuduğunuz için millet sizden baş ağrısına çare bulmanızı falan bekler ama siz daha herşeyi hücresel düzeyde görüyorsunuzdur. bunu onlara anlatmak imkansızdır.
tam bir çaresizlik hali..
