Sonkez görebildiğim yaşamı seyrederdim, ve yine de doyamazdım herhalde. Necip Fazıl 1972 yılında yazdığı işim acele şiirinin dizelerinde anlatmaya çalışmış;
Gençlik... Gelip geçti... bir günlük süstü;
Nefsim doymamaktan dünyaya küstü.
haberin yok ölüyorum dinlenesi zamandır . aklıma gelen tek şey bunu yapmak olurdu sanırım . sevdiğim şahsiyeti arayıp sadece ağlardım herhalde. bilmiyorum . tüm hayatımı onsuz geçirdim , hissettiğim şey hep acı oldu, hep onsuz hissettim . son hissettiğim duygunun da onsuzluk olması koyardı sanırım .
