gemide filminden bir diyalogla cevaplanabilecek sevgilidir;
-sıra kimdeydi lan?söndürmüşünüz cigarayı..neyse..nerde kalmıştık?
-karı soyunmaya başladı, sen de dur dedin
-heee ben dur dedim tekrar giyindirdim yaklaş dedim ben soymaya başladım üstünde böyle bir kaban var, siyah altında mı? yırtmaçlı uzun bi etek, yırtmaç buraya kadar kabanı bi çıkardım, böyle üstünde parlak kumaştan bir gömlek var gömleği çözüyorum böyle, pat, pat, pat, pat bir yandan da böyle boynundan öpüyorum hafif hafif gömleği bi çıkarttım, bi sarıldım tuttum böyle..tüylerim böyle diken diken oldu, bak memeler mi?taşş bacağını kaldırdım, yırtmaçtan böyle çıktı bacak daha fazla soyamadım tabi, zart diye verdim ağzına *
sen gidince ben de kalmadım denilesdir.ona kürkçü dükkanı olmadığınızı hatırlatmanızla beraber kuyruğuna baka baka gidecek olan insan evladıdır.sevgili değildir artık.sevgili seven insan demektir.terkeden insan seven değildir artık sade bir insandır sizin için.
geçmişin hayaletlerinin bu yüzsüzlüğü de beni öldürecek bir gün! Bitmişsin, gitmişsin, eskimişsin, hayaletsin işte, ötesi var mı?
yok, sen unut bütün bunları, canın istedi diye, elini kolunu sallayarak gel!
üstelik gelişinden belli ki, kabul göreceğine eminsin. bu ne özgüven? daha doğru soru şöyle olmalı: nasıl bu kadar eminsin benden?
benim anam ağlamış seni unutana kadar, kim bilir kaç sıkıntılı gece geçirmişim, sinirlerimi bozmuşsun zamanında, birlikteliğimizden elimde saygı duyulacak tek bir anı bırakmamışsın; sonra dikilmişsin karşıma: beni özledin mi?
neden özlüyorum ki seni? özlemek bu kadar ucuz bir his midir? Her önüne gelen özlenir mi? o zaman adı özlemek olur mu?
her zamanki gibisin, hiç değişmemişsin. yine sıradan, yine sığ ve düşüncesizsin. insan bir yerlerden, birilerinden gittiyse; bu gidişe bir anlam katmalıdır. değişmelidir biraz, üstüne bir taş koymalıdır. yaşadıklarından, edindiği tecrübelerden ders almalıdır. bir yerlerden gittiysen, cebinde bir pusula bulunmalıdır. daha önce saptığın yanlış yollara sapmamak için, tekrar aynı hataya düşmemek için, kendini tekrar etmemek için, bir haritan olmalıdır. yoksa gidişlerin de bir anlamı olmaz, bazı kalışlar gibi.
yok ama sen öyle yapma! sen canın sıkılınca, zoru ilk gördüğünde git. gittin, anladık, sorun değil. sonra başka yerde başka bir zorluk yaşayınca, çık gel! sonra tüm yüzsüzlüğünü giy üstüne, döndüğünü söyle. karşı taraftan sana anlayış göstermesini bekle!
yok canım, benim kalbimde hiç boş yer yok! çünkü bizde adam olana ekmek var, olmayana zırnık yok!
- nerde kalmıştık?
+ valla sen nerde kaldın bilemiyorum da, ben aya çıktım. senin üstüne 5 kişiyle çıktım. evlendim boşandım. hatta hamileyim. ama babası kim bilemiyorum. allah belanı versin hayati, hayatımın içine ettin.
