temmuz da w.a.s.p konserinin kursağımızda kaldığı gibi (neyseki sanırım 10 eylül de geliyorlar gerçekten) bu sefer de white lion dan bir elemana bişi olmaması durumunda 1 aralık ta mike tramp'i kanlı canlı göreceğiz, sadece wait, broken heart ve little fighter için bile gitmeye değer.
kadroda sadece mike tramp'in kalması ve kendisinin ilerleyen yaşı sebebiyle nasıl geçeceğini heyecanla beklediğimiz fakat inanılmaz hatta fevkaladenin fevkinde geçmiş konser. öncelikle mike tramp'i dünya gözüyle görmüş olmanın verdiği haz, yeni elemanların gruptaki mükemmel uyumu, 80'ler rocker'larının kaliteli ve ruhlu müziklerini besleyen o inanılmaz sahne performansı, neredeyse grubun bütün hitlerini tramp babanın ağzından dinleyebilmek bizi mest eden noktalar oldu dün gece.
mike tramp'in nutuk niteliğindeki konuşması ile eminim salondaki herkesin kendisine olan sevgisi birkaç kat artmıştır. Hemen wait'i girmeden önceki konuşmasında şunlar içimizi yaktı: "80'lerde rock doruklarındaydı, hatta 87'de okuldan çıkan gençler bu şarkımızı * dinlemek için evlerine koşup mtv'yi açıyorlardı ama 90'lar geldi ve puf! ne olduğunu anlamadık. artık insanlar müziğimize saçlarımıza gülüyorlardı!" mtv'yi de bir güzel fırçalayan mike tramp gecenin adamıydı.
gruba gelince tüm elemanların vokallere katkıda bulunması, gitaristin tarzının vito bratta'ya çok benzemesi, seyirciyi alevleme konusunda rakibi zor bulunacak klavyeci abimiz, görselliğe oynayan davulcu abimizle mütevazi bassçı abimiz. *
Defalarca üstüne basarak söylemek istediğim önemli nokta ise grubun sinerjisi ve özellikle mike tramp'in seyirciyle olan iletiminin mükemmelliği.
Organizasyon ile ilgili söylemek istediklerim ise biraz küfürlü şeyler. *Böyle büyük adamları, 3 kuruş fazla kazanmak adına, böyle kıytırık mekanlarda ağırlamak ne kadar doğrudur bu da ayrı bir mevzuu.
Kaymağını almak adına bunların yazılabileceği, neticede gayet güzel geçmiş, tek üzücü noktası cry for freedom'un çalınmaması olan vuslat konseri.
