normal yolunda yürüyen insanın rezaletidir. rezalet çıkaran ben değilim tabi ki. neyse ben şezlong kiralama işiyle meşgulum. sahile indim o sırada iki çocuk çıktı önüme konuşmayı aynen aktarıyorum:
- maraba dayı
- maraba değilim, şezlong kiralıyorum. buyurun.
- ha biliyik dayı, ver baham bize 2 denne şenkong
- buyurun, şöyle geçiniz.
aradan bir saat geçti beylerin süresi bitti ve yanlarına gittim.
- beyler güneşinizi kesiyorum kusura bakmayın ama süreniz doldu uzatmak ister misiniz?
- ne süresi dayı?2 şenkonga 20 lira verdik bizi mi koparıyon? (yaptığı esprinin farkında, arkadaşı da hafif sırıtıyor.)
- ne koparması beyefendi lütfen sakin olalım.
- ne zaman kalkacağımı sana mı soracağım arslanım?
- bak koçum, bak arslanım burayı terk etmezsen seni yıpratacağım. yazık olacak.
- tamam dayı sinirlenme al sen şu 20 lirayı şaha yaptık biizz deel mi lan? ( gülüyor)
sinirlenip olay yerini terk ettim. kendime hakim olmasaydım çok kötü olacaktı.
muğlada böyle bir yer olduğunu bilmiyorum.
yalanları ile dolu bir hikaye.
saatlik şezlong ne lan?
muğlanın her yerini karış karış gezmiş biri olarak söylüyorum yalan bu!
