Hırkamı giyip Balkona çıkar sigara içerdim. Kim olduğu önemli değil. Genelde son ses müzik dinleyip başımı bir omuza yaslar susarım o kafi. Anlatsam da anlamazlar zaten. O yüzden çabalamam.
"senin cibiliyetini..." diye haykırmaya başlar
"... güzeldin, kıyamadım sana ama hatıran bile canımı yakıyor artık" der ağlayarak cümlemi sonlandırırdım.
çünkü o ağlamadı. acımadı, sevmedi, güvenmedi bile. o kadar duygusu yoktu. ikimiz yerine uğraştım, ikimiz için ağlamak zerre gücendirmez.
