çizgi filmden şirinleri görebilmenin şartının uslu bir çocuk olmak olduğunu öğrenerek, sırf "belki bir gün görürüm de yakalayıp yerim şu lezzetli mavi şeyleri" diye düşünerek uslu bir çocuk olmaya çalışmaktır. ben bizzat o çocuk aklımla denemiştim, gargamelin yapamadığını yapmak için uslu bir görünümle beklerken, gelen misafirler "aman ne tatlı çocuk" derken, ben "acaba 100 tane şirin yarım ekmeğe sığar mı?" diye düşünmekteydim.
(bkz: şirineye ekmek banmak)
