...inan kimse benzemeyecek sana. çünkü biliyorum her insanın yeni bir heyecan olduğu gerçeğini, bu kadar olgunum üstelik. her ne kadar çocuksu ümitlerle bağlanmış olsam da sana... biliyorum, ihtiyar bir adam var ruhumda...
sonra gülüşüne eş değer kadınlar aramanı mantıksız olduğunu da biliyorum, her gülüş bir el yazısı gibi, kendine has, özgü... hani bir şeyler farklılaştıkça ayran gönüllü olası gelir insanın... işte bir pazar sabahında reşit olup olmadığının önemi olmayan bir dilberin gülüşünde unuttum ben sol yanının gamzeli olduğunu...
çünkü beşer nisyana müpteladır sevgili... unutuluyor yaşanmışlıklar bir yerden sonra... hani ilk zamanlar soranlar olurdu seni... sanki anama söverlerdi, o kadar güç gelirdi gittiğini söylemek... kursağımda o suskunlukların tortusu sıra dağlar gibi...
ama unutuyor insan... zorunda bırakıyor hayat meşgalesi...
şimdi sen git... ardına düşen olmayacak sevgili...
...bir küçük yağmur damlası kadar değerim olmadığını anladım, kıymetsiz biri olduğumu hatırlardım. mutlu ol bunları sen başardın. hani öyle eften püften başarılarım yok diye sızlanırdın ya lütfen akıl defterinin en başına yaz kendini birşey sanan birine hadini bildiridim diye...
diye devam edebilecek konu girişi olabilir.
"siktir git ittttt" şeklinde de devam edebilir. herkes iyi dilekte bulunacak diye bi şey yok. giden gitmiştir gittiği gün bitmiştir, atarlı semtin giderli kırolarıyız vesselam.
