şiir okuyucusu ile yazarı başkadır zaten. yazanların iyi okuduğunu görmedim zira. yazmak da bir başka zevklidir, gerçekten çekilin önümüzden de fazlalık yapmayın.
Elin siirlerini okuyup okuyup romantigim ayagina yatan ibneler ayar ediyor beni.
Samimi bulmuyorum diye öküz oluyoruz..
Begendigim efsane sozler çıkıyor siirlerden, bazilari hakikaten mukemmel.
Ama şiir okumak yerine kendi sozleriyle kendi duygularini aciklamak daha samimi ve özel.
Yaşamım gereği ve hayata bakışımdan dolayı şiir hayatımın içinde Allah izin verirse hep olacak. Ama sevmeyenede hak vermiyo değilim . Çünkü insanlar yetim öksüz kalırken 12 yaşında aile bakma derdine düşmüşken ve çocuklarının eğitim masraflarını kara kara düşünürken gayet hoş ama pembe hayallerle haşır neşir şairlerimizi kabullenemiyorlar .
Normal bi durum herkes sevmek zorunda degil. ben esmerlerden hoslanmiyorsam nasil bana degisik bi gozle bakilmiyorsa ayni durum soz konusu olmali. sen seviyorsun diye sevmeyenleri de kotu gormemek lazim. bu arada sen de sevmiyorsun odunsun demenize de gerek yok ben de siir seven erkeklerdenim hatta kendi capimda karaliyorum da bazen. Bizlere lazim olan sadece biraz empati millet olarak. yapmak lazim..
Kendi yazdığım şiirlerin dışında okuyabildiğim galiba sadece murathan mungan'ın yaz geçer gibi bir isimli kitabı var. Diğer şiirleri genelde sevmiyorum. Bir hikaye anlatan şiirlerden varsa öneriniz okumak isterim.
