kendini şiirlerde bulan, söyleyemediği şeyleri yazıya döken erkektir. ben kendimi şiir yazarak, şiir okuyarak buluyorum ve bu durumdan gayet de mutluyum.
genelde asosyal erkektir, dengesizdir, kendi ifade etme yoksunudur, bir kadına tapan ama bunu yıllarca dile getirmeyi başaramayan erkektir. dile getiremediklerini şiirle kusar, şiirde bulur, şiirde arar. şiir onun için bir tür kemoterapidir.
kalbinde, ruhunda kanserli hücreler bulunmayanlar onu anlayamaz. algılayamaz yorumlayamaz...
Şiirsiz şarkısız türküsüz bir hayat hayat mıdır ki? 4 lük bakarken bu denk geldi;
YORGUN YÜREK
Rotası belli, uçurumlara göğüs geren bir yolcuyum
içine aşkın ok'u saplanmış bir yüreği vurgunum
Alnı secdede, dünyaya rest çeken birinin oğluyum
içine sevdanın hassını nakış etmiş bir yüreği yorgunum..!!
Şairlerin çoğu erkektir ve şiir sevenlerin çoğu da.
Kadınlar şiir gibi incelik isteyen hazlardan pek anlamazlar. Onların tek derdi yüzeysel, incelik istemeyen duyguların ve hazların peşinden koşmaktır.
Kadın şunu der ; şiir karın doyurmaz.
Erkek şunu der ; karnım doymasa da şiirlerim bana yeter.
alıp giden ırmağın ışıltısında
rakıya balığa karışmaktır yaşamak
aşkından bir bardak suda sarhoş olmak
ve inadına boynundaki ter kokusunda kaybolmak
sevgili
umut sende yaşam sende
ne güzeldi hem kalmak kalbinde.
seni anlamak istemiyorum diyen bir kitabı okumaktan vazgectigimi belirttiğim hiç gönderemiyecegim bir sarı zarflı mektuba, hiç yazmayacağım eksik şiirleri bıraktım.
mutluluk belki üzerinde gezilmemis taze yağan karların görüntüsünü sıcak pencere kenarında korunaklı izlemek diyenlere inat soğuk yüzümü kızartan serpintinin bana şömine ateşini hatırlatmasıydı.
çok şarap icilmis anıların zemininde hayali şarkılar dinlemeye meyilli kulaklara, sevda yutmuş sözcükler söylerken, kuyudan çıkarılan
kocaman ciddi bakışlar kızar,
