Şeytan insana secde etmesi emredildiği halde Allah'ın emrine uymamış ve kibirinden dolayı lanetlenmiştir. insana secde etmeyen ve düşman olan şeytana tapmak gerizekalı bünyelerin işidir.
dünyada fazlalık yapan, boş yere nüfusu arttırıp kaynakları tüketen, yeri belli olan aciz, sefil ve ümitsiz bünyelerin avunduğudur...söylenecek daha çok şey olandır aslında ama yeri değildir...
çünkü "allah"ın (tırnak içinde yazıyorum çünkü sizin allahınız) kendine uygun gördüğü bu isimler (ki gerçekten güzel, hoş isimlerdir), şeytana yakışıyor, allah'a değil.
peki niçin? şöyle ki: rahman; "iyilere de kötülere de merhamet eden" manasında. hımm, yani allah çok merhametli değil mi? "ayinesi iştir kişinin, lafa bakılmaz" vecizi gereğince hemen kendisinin gökten indirdiği kitabı açıyoruz ve merhameti inceliyoruz:
"derken, onların içindeki zalimler, sözü kendilerine söylenenden başka şekle soktular. biz de haktan ayrılmaları sebebiyle o zalimlere gökten bir azap indirdik." (Bakara - 59)
bu mudur merhamet! "azap indirdik" olan yerde nasıl bir esirgeme, nasıl bir bağışlama bekleyeceğiz? hadi o göz göre göre yalan söylüyor, çünkü kendisine yalakalık edenlerle yürütmekte sistemi.. peki sizde hiç mi akıl - izan yok, hiç mi sorgulamazsınız samimiyeti, riyakarlığı?
ve rahim... "ahirette yalnız müminlere merhamet eden..." yani yalnızca iyilere merhamet eden. rahman'da üstlendiklerini rahim'de yutan ikiyüzlü bir tavır.
evet, beni yaratmış olabilirsin ama asla senin kulun olmayacağım, asla seni sevmeyeceğim. kendisini kovman vesilesiyle gözü açılan şeytandır yegane sevgi beslediğim, yegane tapındığım, yegane kulu olduğum. o'dur gerçek rahman, o'dur rahim...
