kötülüklerin anası olan ama en azından bunu kabullenmiş olan şeytanın, kötülükte ondan geri kalmayan fakat bunu kabullenmeye de götü yemeyen mal insanlardan daha samimi olması durumudur.
kötülükleri işleyen mal insanlara kötülüğü şeytanın işlettiğini bildiğimizde asıl suçlunun nefs ve şeytan olduğunu gayet iyi anlayabiliriz sayın professör x sayvır.
en başta adamın niyeti belli. kulağına yanlış olduğunu bilsen de hoş seyler fısıldıyor. yani şeytan işi olupta hoş gelmeyen bi fikir görmedim daha ben. ayrıca bi bok yedigimiz zaman sucu kendisine atıp vicdanımızı da rahatlatıyoruz. e daha ne olsun yahu. şeytanla fazla samimi olmaya gerek yok ama itin götüne de sokmayalım şimdi yani.
