çay tiryakilerini ikiye ayıran enteresan bir değerlendirmedir. hatta kıyaslamadır. şöyle ki, şekerli çayı pek çok yurdum insanı içer. lakin iş şekersiz çay içmeye gelince onu benim diyen kolay kolay içemez. çünkü şekersiz çay ancak piknikte içilir. o da şekeri evde unutmuşsundur. şeker isteyebilecek görünürlerde kimse yoktur. yakın komşular da henüz pikniğe gelmemişlerdir. netice itibari ile şekersiz çayı şeker hastaları içer. aslında onlar da minik kutularda tatlandırıcılarla bu işi çözer ya neyse.
