dinlerin politikleştiği, politikanın askerileştiği, şehitlik kavramının statükonun kullanımına verildiği günümüzde, şehit eşi en masum olanlardandır. ne zaman ki, bilinçli olarak ölüme gönderilenlerin ailelerine ve topluma sus payı olarak dağıtılan bu kavrama, en başta şehit yakını karşı çıkar, işte o gün onların da yüreğine gerçekten su serpilecektir.
çünkü yeni kişilerin ölmemesi artık tek teselli olabilir.
çünkü intikam duygusu, öncelikle intikam almaya çalışanları çıkarır insanlıktan.
oysa en suçsuz olan da bellidir; şehitliği, dağıtılacak sus payesi olarak görenler de...
pkkcı bölücü kürtçüler tarafından türkiye topraklarında kürdistan kuracağız diye kocası hunharca şehid edilen dul bırakılmış kadındır .
vur gerilla vur kürdistanı kur ve kürdistan toprakları tc ye mezar olacak sloganıyla eşi katledilmiştir.
asıl şehit olandır.
öleni unuturuz.
ölen öldüğüyle kalır.
eşi ölmez onun için; unutmaz.
şehit kalmıştır, onca sıkıntının ortasında birbaşına.
kimse dönüp bakmaz.
dış ilişkiler, siyasal rant savaşımları ve koca göbekli bir generalin strateji hatasının bedeli ile en çok yüzleşecek olan insandır kendisi. iki denge unsurunun, belki de taraf olmayı dahi kendisi seçmemiş kurbanı. oysa sorsak kendisine, eminim o da sermaye sahiplerinin evlatları, siyasilerin yeğenleri vs. gibi eşinin de rahat etmesini isterdi bu faili bedelliler ülkesinde...
muhtemel bir kaç evlat ile vatan sağolsun diyordur sorsak madure. tabi, elbette...
ayrıca bu şehit mertebesini, cennetten hangi vaiz müjdeliyor merak ediyorum. kıstasları ne örneğin? sorsak menfi duygularıyla hareket edenlere, linç girişimi yaratılır hemen, korkarım.
haberleri izliyorum, yine bir şehir haberi ve yine söz verdiği için ağlamayan bir şehit eşi. her gördüğümde içim burkuluyor, bir de ufak çocukları varsa, daha da tüylerim diken diken olup içim cız ediyor. kim bilir kadın neler düşünüyordur, aklından neler geçiyordur. bir başına kalıyor şu dünya'da, ha pardon, bir de ödenek bağlıyorlardır. peki bu duruma üzülmek, o kadının acısının milyonda birini içinde hissedince bile fena olmak, düşünceleri ve dünya görüşünü etkiler mi? şehitler ölmez vatan bölünmez saçmalığını eleştirmeyi engeller mi? her türk asker doğar lafının zararlarını unutturur mu? bende unutturmuyor. şehitlerin çoğunun vatanlarına bir faydası olmadan öldüğü, resmen bok yoluna gittiğini ve her türk'ün maalesef hala sadece bir asker olarak görüldüğü gerçeği değişmiyor, benim de bu iki ağzımıza sıçan gerçeğe nefretim dinmiyor. ama diğer benzer konudaki başlıklarda olduğu gibi, bu düşüncelerim nedeniyle vatan haini olacağım, özel mesaj kutuma yazar birkaç kişi, burada da yazar kendince ayar mesajlarını. onlar bu iki iğrenç sloganı söylerek kendilerini türk görürler, içlerini rahatlatırlar. bir can daha gitmiş kimin umurunda, yeter ki vatan bölünmesin, değil mi? her türk asker doğar, değil mi? canımızı vermek zorundayız, değil mi?
