Kazanmak derken, kim neyi kazandı diye düşündüren durum. Türklük, Kürtlük mesele değil insanlık kazanmadıktan sonra. bir insan yaptıklarından dolayı ya anası ile ya anıları ile yad edilir. Ya ananıza söverler , yada arkanızdan yaptığınız güzellikleri hatırlayıp sizi yad ederler.
biri kahramanların vatanı için canını verenlerin aileleri diğeri videodaki orospu çocuklarının aileleri.
video: https://www.facebook.com/...o.php?v=10150349073139272
videoyu izlemeyip yorum yapanlar için peşin edit: van a gönderilen kamyonların tırların yağmalandığını gösteren videodur.
aradaki farkı göremeyip durumu faşizmle sınayan yazar kardeşim şu gerçeği gör ve elindeki kalıbı bir kenara koy. asker öldürmek insanlık sınavı iken doğa yıkımının yarattığı acıyı bir keseye koyamazsın. bir insanı bir insanın öldürmesinden daha acı bu insanı askeri öldüren teröriste insan dememdir ki bunu da faşistlik kılıfına sokma diye hümanist tavrımdır.
deprem felaketi doğa yıkımı olduğu gibi şehitlik ise doğa felaketinin olduğu coğrafyadan gelmesi insanları özellikle şehit yakınlarının öfkesini haklı çıkartacak boyuttadır.
ne bir van belediye başkanını nede bir van aşiretlerini gördüm. bunları tabi medyadan katip ediyorum. medya da pek güvenim yok.
o toprağı canı pahasına karuyan şehit ailelerinin yerine afet nedeniyle evsiz kalanların çoğu terörist olan insanların kazandığı kapışma.
(bkz: vatan için tek yürek)*
(bkz: van için tek yürek)
