şakirtler diye sınırlamamak lazım..ama tespit doğrudur..
"allah" adıyla sömürülen insanların çoğu cahildirler çünkü kendilerini, onları -din adı altında- sömüren birkaç kişinin yarattığı dar dünya içerisine hapsederler..
türkiye'de; nakşibendiler, menzilciler, nurcular, ismail ağacılar v.s. sömürü fraksiyonlarının neredeyse tüm üyeleri cahildirler.
bazıları, bürokratik ve siyasi açıdan yüksek mevkiiye gelmiş olabilirler ama bu cahil oldukları gerçeğini değiştirmez ki zaten nasıl yükseldikleri de biliniyor.
alemlere; "bilgi kaynağı" olarak gönderilen kuran'a ve o'ndan, "hikmet" elde etme yöntemini insanlara öğretmiş olan bir elçiye sahip olan bir ümmetiz.
bu, iki eşsiz kaynağa sahip olduğumuz için tüm insanlığı, "asr-ı saadet" döneminde olduğu gibi hikmet ile aydınlatma gibi bir misyonumuz var, gel gör ki, yukarıda bahsettiğimiz ve yüz yıllardır süre gelen "cahilleşme" durumundan ötürü bırakın aydınlatmayı sadece karartır olmuşuz.
"kuran'ın ve elçinin" aydınlatırken, menfaatçi din sömürgecilerinin dünya'yı karartmasının en önemli sebebi ise yine yukarıda bahsettiğimiz sömürü gruplarının ve daha nicelerinin, "kuran ve elçi" ile alakası olmadığı halde, insanlığa sundukları çoğu görüşün, akıl, mantık, doğa ve vicdan ile taban tabana zıt olmasıdır.
* kuran'da recm cezası nesih edilmiş yani daha sonra indirilen birçok ayetle hükmen kaldırılmıştır ama tüm dini fraksiyonlar hala recm cezasını savunurlar ve delilleri kesinlikle kuran değil "rivayetlerdir"
yine kuran'da olmayan ama cemaat, tarikat, ve mezheplerde olan bazı çarpık hükümler şunlardır.
* kızların evlenme yaşı kuran'da "reşit olma" iken fraksiyonlarda bunun ucu açıktır. 2 yaşında bir kızın nikahlanması için hiçbir mezhepte bir sakınca yoktur.
*yine kadınların "talak" yani boşanma hakkının, kuran'da erkekler ile eşit olduğu hükmü verilmiş iken hiçbir dini cemaat ve mezhepte bu hak yoktur.
*esirler hukukunda kuran iki hüküm vermiştir: 1-bedelli 2-bedelsiz "serbest bırakma"dır ve hatta peygamber efendimiz bedir savaşında sadece bu iki hükmü uygulamıştır ama bahsettiğimiz dini fraksiyonların belirlediği hükümlerin hiçbirisinde bu iki hüküm yer almaz. işte ışid'in esirleri yakması, mensubu oldukları hanefi mezhebine göre gayet uygundur.
görüldüğü gibi hayatın ve adaletin temel konularında bile bu dini fraksiyonların hükümleri "kurana ve elçinin hikmetlerine" kesinlikle uymaz.
bu ışığı kullanmayanların cahil kalması gayet normaldir, aksi beklenemez.
