hiç ummadığım kadar güzel bir tempo içerisine döndüm. günü güne sığdıramaz oldum.
yüzümde oluşan tebessümün sayısı sayamayacağım kadar çok.
ne bir korku ne bir endişe.. beni gerginliğe itecek bir şey yok. her günün sonunda yorgunluğu hissediyorum ama enerjim asla bitmiyor.
derin nefesler alıyorum.
yalnızca bununla meşgulüm.
hayat sunduklarının karşılığını güzel bir enerji ile insana geri veriyor.
birebir şekilde insanların hayatından örneklerle anlamı size daha iyi yansınan durum. bugün, annesi kanser tedavisi gören bir arkadaşımın evini ziyaret etmiştim akşam saatlerinde. iki gündür annesi geceleri çok rahatsızlanmış. ağrısı çok artmış. arkadaşım, kardeşi ve babası da yanlarında tabii kadıncağızın. bugün biraz iyi olmuş ancak öyle ziyaret edebildim zaten. ama arkadaşımın, herhalde o hastalık süreçlerinde olacak ki, gözlerinde ki yorgunluğu telaşı, heyecanı, korkusu çok belliydi. ve bana dedi ki. moralin bozuk olduğunda, hiç kızma lütfen çok özür dilerim ama salak salak şeyleri dert ettiğinde gel annemin ağrılarının arttığı anları gör. bizi gör. şu hayatta eğer sağlıklı isen hiçbir şeyi dert etme, etmemeye çalış dedi. ve bunu diyen de bir hafta öncesinde çalıştığı şirketten çıkarılmış biriydi aynı zamanda. ondan sonra döndüm dedim kendi kendime, bazen çok mutsuzum, bunalımdayım diyerek sen şımarıklık ediyorsun en asaletli duyguların adamı. yapma dedim.
Efsane Wimbledon tenis oyuncusu Arthur Ashe AIDS'ten ölmekteydi. Dünyanın her köşesindeki hayranlarından mektuplar yağmaktaydı.
Bunlardan bir tanesi şöyle soruyordu: "Neden Tanrı böylesine kötü bir hastalık için seni seçti?"
Arthur Ashe buna şu cevabı verdi:
Tüm dünyada.50 milyon çocuk tenis oynamaya baslar, 5 milyon tenis oynamayı öğrenir, 500.000 profesyonel tenisi öğrenir, 50.000 yarışmalara girer, 5.000 büyük turnuvalara erişir, 50'si Wimbledon'a kadar gelir, 4'ü yarı finale, 2'si finale kalır. Elimde şampiyonluk kupasını tutarken Tanrı'ya "Neden ben?" diye hiç sormadım. Ve bugün sancı çekerken, Tanrı'ya "Niye ben?" mi demeliyim?
Mutluluk insani tatlı yapar. Zorluklar güçlü yapar. Hüzün ise insan yapar.
Yenilgi mütevazı yapar. Başarı insanı ışıldatır. Ama yalnız Tanrı yolumuza devam etmemizi sağlar.
bol bol şükredin senin dert bildiğini nimet bilen var
bugün basketbol oynadığımız çok samimi olmasam da selam verdiğim karşı sınıfta ki arkadaşım kanserden vefat etti insanın hayatını sorgulamasına neden oluyor böyle olaylar kendime dedim sen herşeye dert yanıyorsun sabah okula gitmemek için annene kızıyorsun ama keşke kanserden kurtulsam da okula gitsem diyen insanları görmüyorsun off bugün hava yağmurlu diyorsun bilmiyorsun ki o yağmuru hastaneden izleyeni kış olup kar yağınca kışın dışarıda gezmek olur mu hiç diyorsun o çocuk kar topu yapmak için can atıyor halbuki demek istediğim halinize şükredin geçmişinize bakmayın bardağa dolu tarafından bakın.
Şöyle diyorlar ya işte "insanlar ne halde yaşıyorlar haline şükret" diye. Ben o insanlar o kadar kötü haldeyken oh ben ne rahatım diye şükredince kendimi bencil gibi hissediyorum. Sanki onlar ne güzel kötü halde de ben iyiyim bana dokunmayan yılan bin yaşasın dermiş gibi hissediyorum. Sahi size de oluyor mu bu?
"Başına ne gelirse gelsin, karamsarlığa kapılma. Bütün kapılar kapansa bile, sonunda O sana kimsenin bilmediği bir patika açar. Sen şu anda göremesen de, dar geçitler arasında nice cennet bahçeleri var: Şükret! istediğini elde edince şükretmek kolaydır. iş, dileği gerçekleşmediğinde de şükredebilmektir."
