sözlüğe girebilmemiz için çıkış yapan resimlerdir. bizim binmemiz için vapurdan inen insanlar gibidirler. severiz kendilerini, çıksınlar ki biz girebilelim.
başlıklar ile özdeşleştirilebilecek fotoğraflar olması halinde tam süper olacak fotoğraflardır efendim. bir düşünün hayata dair iç burkan detaylar denilip yanına simit yiyen, üstü başı kir içinde, kimsesiz bir çocuk fotoğrafı veya uludağ sözlük denilip yanına uludağ ın zirvesinde zall adlı arkadaşin şiş kebep yaparken çekilmiş bir fotoğrafı.
bugün bir yenisiyle karşılaştım. 6 yaşındaki veledin teki bana orta parmağını çıkartmış hareket çekiyor. bir de kız, düşün yani. keşke ezbere giriş yapmayıp resmi kaydet yapabilseydim. *
her giriş yaptığımda, modersayonun bizi (ya da sadece benim gibi uğraşanları) mal yerine koyduklarını hatırladığım fotoğraflardır. şöyle ki; şimdi bu zımbırtı ilk çıktığı zaman fotoğrafları yüklemek isteyenler içim bir ton kural belirlediler; yok boyu şu kadar olsun, yok üzerinde yazı falan varsa silin, yok teması şu olsın falan filan. ulan biz de o kadar uğraştık üzerindeki o yazıları silmek için. güzel de oldular. yükledik falan. ama şimdi görüyorum ki her fotoğrafın üstünde yazı, reklam, alındığı sitenin ismi vs. var. ulan biz niye uğraştık o kadar?!
