isanbuldan bıktığım için istanbulun bende romantikliği kalmadığı için şiir yazma isteği gelmeyecektir. ama sevdiğim insanın yüzüne bakıp saatlerce duygularımı dizelere dökebilirim.
+noldu aga uzaklara daldın?
-ulen bi anda feci şiir yazasım geldi.
+ee yazdıysan oku bakalım.
-yok sadece geldi ama çıkan ürün yok yani.
+neden ki?
-bilmem. belki ismimden dolayı olabilir. ataol behramoğlu, ahmet muhip dıranas, necip fazıl, halil sezai tarzı ismim olması gerekiyor heral. benimki ne sabri özbek. nasıl şiir yazayım abi. ilham perisi geliyor kapıyı çalıyor bakıyor ismime kaçıyor direk. bende kalıyom uzaklara bakaraktan.
-geçen yine üsküdar'da çay içiyorum. bi şiir yazma arzusu doğdu içimde anlatamam amk.
+ya salak mısın sen amk? üşenmedin üsküdar'a gittin. bide bir çay için anasının amı kadar para bayıldın. bide götüne giren çıkanın hesabını yapmadan şiir yazma arzusu mu hissettin?
-ya öyle deme ama. çok ilginç bir durumdu.
+ya sen harbi salaksın amk. o paraya ben sana şiir kitabı yazardım amk.
