istanbul'a ilk geldiğimde babama söylediğim zaman "oğlum deli misin manyak mısın?" diye bir ihtar almıştım.
(bkz: değiştirilmesi teklif edilemeyen anayasa maddeleri)
yani türkiye gibi bir ülkede özellikle araba ile üniversiteye gelip hava atmak gibi karlı bir sektör de varsa tutmaz bu iş. zaten tutmamış da. ben de birkaç zaman geçtikten sonra babama hak vermiştim. hasılı tanım yapmak gerekirse eğer türkiye gibi bir ülkede garip karşılanacak insandır. açıkçası ben 5 yıldır böyle bir insan görmedim. gören varsa orasını bilmem.
en asil duyguların insanıdır, misal cambridge 'de öğrencilerin hemen hemen hepsi okullarına bisikletle gider, bu durum birçok avrupa ülkesinde, özellikle küçük şehirlerde epey yaygındır. böylece ulaşım masrafı sıfıra indirilr, her sabah spor yapılır ve arabayla okula giderken yaşadığınız park sorununu bisiklet sayesinde minimize edilir.