vicdan sahibidir, ama kendi nezdinde haklı olarak adım atmaktan çekinir.
eğer gelir adaletsizliğinden söz ediyorsak, adaletsizliğin önlenmesi kendi malvarlığından feragat etmesine sebep olacaktır ki bu kendisinin asla ve asla istemeyeceği bir şeydir. önemli olan bu konuda üzülmekten ziyade harekete geçmektir. ne de olsa gözyaşları karın doyurmaz.
tabii bu idealist bir yaklaşım, bunu kabul etmek gerekir ve realist bir biçimde olaya yaklaşmanın da insanın doğasının böyle bir hareketin gerçekleşmesine olanak sağlayamayacağını görmemize sebep olmasından mütevellit - en azından kendi nezdimde- bu meselenin çok içinden çıkılmaz bir çelişki olduğunu asla gözardı edemem.
olayın devlet ile düzenlenmesi ve sosyal bir ekonomi planının uygulanması ise daha somut ve olumlu bir plan olarak karşımızda durmaktadır. (karşı konulamaz dezavantajlarına rağmen)
