zenginlerin çocukları bedelli yapıp gitmesin. fakirlerin çocukları da şehit olsun. bu adaletsizlik olduğu sürece zor sözlük. zenginler için mi savaşalım.
her ülke aslında bir şirkettir, sizde bu şirketin çalışanı olarak görevinizi her zaman yerine getirmek zorundasınız. eğer şirket batmak üzereyse, onu kurtarmak herkesin sorumluluğu olur. o yüzden cevabım her zaman evet.
ülkenin başında her kim olursa olsun önceliğimiz vatanımızı namusumuzu korumaktır vatan biterse bizde biter baştaki tek değil önce vartanı kurtarırım sonra kim suçluysa elimden geliyorsa cezasını kendi ellerimle veririm.
kendim, ailem, yakın çevrem dışında kimse için savaşmam. verdiğim vergilerin yüzde yirmisinin bile bana geri döndüğünü düşünseydim belki bu kadar net olmazdım...
memleketi sıkıntıya sokan güruh düşünsün onu. ben savaşmam. oy vermek için okullarda birbirini iten kendine halk diyenler düşünsün onu. benlik sıkıntı yok. profesyonel yüzücüyüm ben.
vatan risk altındaysa tereddüt etmeden 7'den 70'e savaşacak bir milletiz.
fakat
yukarıda da belirtildiği üzere;
aklıyla düşünen mantığıyla konuşan yazar arkadaşların dediği gibi iktidarın yanlış politikaları, stratejileri, yöneticilerin kişisel arzularıyla girilmek istenen savaşlara kimse girmek istemez.
zaten böyle zoraki savaş çıkartmak, zoraki ülkeyi savaşa sürüklemek göz göre göre ülkeyi de halkı da ateşe atmaktır. büyük hatadır. yok yok hata değildir tam bir vatan hainliğidir.
