bu başlığa her türlü insanın aÇısından bakılarak binlerce entry girilebilir. herkes aÇısından kesin olan, tehlikeli olduğudur. ülkücü Çoğu insanın ne yapacağı belli olmaz. kimilerinin gözünü öyle bir kin bürümüştür ki insan ölümlerine sevinecek haldedirler. garip. insan sonuÇta ırkını seÇemez, kimsenin elinde olan bir durum değil. yazar da yazarım fakat uzatmak istemiyorum ve bir şey de değiştirmeyeceği malum. saygılar efendim.
Öncelikle milliyetçi bir yapıya sahibim. Ama son yıllarda görüyorum ki ülkücülük ocağa gidip çay içmekten ve toplanıp adam dövmekten başka bişey değil.
Dedem lise mezunu ve ilk ülkücü teşkilatın reislerinden.
"Siz çoksunuz, oysa ben tekim. Bana dilediğinizi söyleyin ve yapın. Dişi koyun gecenin karanlığında kurtların avı olabilir... Fakat kanı, vadinin taşlarında tan ağarıp da güneş yükselene değin duracak!
Dedemin saçmalıkları adlı anımdam alıntı.
dedemi sevmezdim. Ülkücü harekete gönül vermesi tek tesellim. Canın cehenneme dede, fuck you!!!
ben şerefliyim demektir. şerefsizlerin en çok zoruna gidenlerden biri ülkücülüktür çünkü zikrinde ki hainliğin ters etki olarak fiile dökülmüşlüğüdür ülkücülük.
bazıları diyor ki kürtlere karşı oluşum, pkk 1984. Mhp 1969, kürt sorunundan önce yani. Kürtler sadece kendini değerli sanmak için mhp nin amacına hedef olmak istiyor. Nafile seni kaale almıyoruz kürt, 300 milyon türküz biz.
