evet,
çalıştığım şirketin yeni aldığı proje için şantiye alanındaydık o gün. kaba inşaat tamamlanmış işin ince işçilik kısmı ve mimari detaylara başlangıç aşamasındaydık.
projenin yetkili mühendisi olarak da şantiye sorumlu müdürlüğü bendeydi.
şirketin merkez ofisinden aldığım mail ile şantiyeyi toparlama telaşındaydım. yaptığımız iş bakanlık konutuydu ve bakan bey'in kızı mimari detayları görüşmek için şantiyeye geliyordu. diğer mühendis arkadaşlara ve mimar hanıma haber verdim, öğlen sularında ön tamponu flamalı siyah renk bir volvo araç şantiyeye geldi. şoför arka kapıyı açtığında halusulasyon gördüğümü sandım.
arabadan önce bir çift dolgun ve mükemmel bacak indi. ardından da muhteşem göğüslere ve o göğüsleri haklı olarak sergileyen muhteşem sarışın bir beden...
karina'yı diğer arkadaşlarla tanıştırırken, bir yandan da o'na küçük kurlar yapmaktan geri alamıyordu beni güzelliği.
(evet, kızın adı karinaydı, yaptığımız iş bir türk bakanın konutu değil, makedonya'da bir bakanlık konutuydu. yazının bundan sonrasını piç ettim sanırım ama türkiye'de böyle bakanlık konutu gibi projeler yok, bakanlarımıza biz aylık 49.000 tl'ye villa kiralıyoruz.)
herneyse, karina'yı inşaat detayları ile bilgilendirdik. kendisinin isteklerini de proje'de "ilave işler" listesine not düştükten sonra uğurladık.
veda sırasında gösterdiğimiz ilgiden çok memnun kaldığını ve cumartesi akşamı bizi yemeğe davet ettiğini söyledi.
cumartesi gecesi, mimar oya hanım, ben, inşaat mühendisi ishak bey ve şantiye teknisyeni murat ile birlikte üsküp merkezindeki arka hotel'in restoranında karina ile buluştuk, karina yemeğe bakan yardımcısı sergey ve babasının sekreteri loxan ile katılmıştı. yanımdakiler sürekli projelerden bahsediyor, karina ise sadece benimle ilgileniyordu.
bir ara bana "konut için farklı ve yaratıcı bir aydınlatma" istediğinden bahsetti ve bunu baş başa görüşmemiz gerektiğini söyledi. ben de yemek bittiğinde şayet kalırsa kendisine zevkle tasarımlarımı göstereceğimi ve beğenisine sunacağımı söyledim. çok memnun oldu. yemek bitiminde diğer arkadaşları uğurladık. ben ve karina'nın yanındakiler kaldı. bir süre konutun aydınlatma detayları hakkında konuştuktan sonra karina diğerlerine ayrılmaları talimatını verdi.
-bana göstereceğin daha özel şeyler yok mu?
+var tabi, odamdaki bilgisayarda.
-hmm.
+bilgisayarı buraya mı getireyim?
-siz bilirsiniz.
+aslında getirmek isterdim ama şarj problemi var, isterseniz yukarıda bakalım.
-ben de öyle istiyordum. hem burası çok kalabalık.
+buyrun.
asansörde yalnızdık şimdi karina'yla. belinden tutarak boynuna doğru bir hamle ile yanaştım asansör kapısı kapanır kapanmaz. bana "sabret" dedi ve eli ile "burada olmaz" işareti yaptı.
odaya girer girmez üzerindeki ceketi sıyırdı karina. gövdesinde sadece siyah ve dar bir bluz vardı ve o bluz içindeki göğüsleri zor tutuyordu.
vahşi bir aslanın avından ilk parçayı koparırca saldırdım ona. odanın girişinden yatağın olduğu bölmeye geçmemiz bir an almıştı sadece. dünden beri arzuladığım kadın benim odamda, benim yatağımdaydı.
kendisini aydınlatma projesi hususunda bilfiil aydınlattım.
ne yazık ki 3 gün sonra isviçre'ye gidiyordu. "3 gün 3 gece seninle olmak istiyorum" dedi.
sabahın ilk ışıklarıyla yanımdan ayrıldı. bir saat sonra geri döndü birkaç parça kıyafetle. otelden ayrılıp ohri'ye gitmeyi teklif etti. şantiyeyi arayıp 3 gün gelmeyeceğimi söyledim.
sabah sevişmemizi tamamladıktan sonra otelden ayrılıp 3 gün 3 gece birbirimize doyacağımız ohri'nin yolunu tuttuk.
3 gün sonunda şantiyeye döndüm. karina gitmişti. daha fazla burada kalmanın anlamsız olduğunu düşünerek ben de istanbul'a geri döndüm.
evet, keşke bizim ülkemizde de böyle bakanlar, böyle bakan kızları olsa. bizler de aydınlatsak...
yazık ki yok. kısmetimiz hep gurbette...
