Özlem, yalnızlıkta birlikteliktir. Yalnızlıktır, çünkü özleyen (de, özlenen de) özlem
süresince yalnızdır(lar)... birliktedirler aynı zamanda, çünkü özlenen özleyence özlenmekte; özleyen de, özleneni özlemektedir özleyen, "burada" yalnızdır; ama özlenen, yanındadır gene de... özlenen olmakla, o da o "burada" dır. Özleyen özleneni, alıp, sanki taşıyarak, geriye doğru, özleyenin bulunduğu yere götürür. Özlem, özleneni, özleyene, getirir.
