Mekan değil benimki, durum. Bir durumu özlüyorum. Zamanı, o zamanda yaşadıklarımı, yaşamadıklarımı, yaşadığımı zannettiklerimi, orada bulunan insanları özlüyorum.
kendi kendimi bağışlamadığım sürece
bir önemi yok, ötüşsün manifestolar, olduğum gibi kabul edilmediğim yerleri nasıl özlerim?
bir kalpte iki adam nasıl durur, savaşırlar?
bir daha gitsen o eski tadını almayacağın yer.
çünkü ne sen eski sensin ne orada senin özlediğin zamanki insanlar var.
bırak uzakta kalsın özlemlerindeki kadar güzel.
