sizden kilometrelerce uzaktaki sevgilidir. hergün saatlerce telefonda konusur ama yine de içinizdeki özlemi dindiremezsiniz. onunla birlikteyken gecirdiginiz her bir saniyenin degerini daha iyi anlarsınız bu durumda. zaman gecmek bilmez; 1 gün, 1 ay olur sanki. askerde safak sayan asker gibi sizde sevgili ile kavusacagınız gün için safak sayarsınız adeta.
ŞÖYLE BiR SiGARA YAKILIR VE BU FiiLE BAŞLANILIR VE SÜSLÜ KELiMELERDEN OLAĞAN HIZINDA UZAKLAŞILIR , HATIRLADIĞIM KADARIYLA BUNDAN DA PEK HOŞLANMAZDI.
GERiDE BIRAKILMIŞTIR , YILLAR KOVALAMIŞTIR iKiSiNiDE , YILLAR GÖTÜRMÜŞTÜM NE VARSA iYiLiK ADINA YÜREKLERiNDE , ÖZLENEN SEVGiLi Mi YOKSA O ANLAR MI DiYE DÜŞÜNÜLMEYE BAŞLANIR YiNE , YiNE O ANLARDAN KOPUK GELEN ELA GÖZLERiN ESARETiNDE BEYNiN ZONKLAR ÖNCE , iLERi BiR SAFHA GÖZLERiN DOLAR , NEMLENEN BiR YÜREK ...
ÖZLENiR iŞTE EN ZOR ANINDA , EN MUTLU ANINDA , ADINI HATIRLARSIN BELKiDE iLK AŞK DENEYiMi OLDUĞUNDAN BiR TÜRLÜ UNUTULAMAZ , HASRET KELiMESi HiÇ OLMADIĞI KADAR KENDiNi TANIMLAMA PEŞiNDEDiR, HiÇ BiR MADDi KAYGI OLMADAN , HiÇ BiR ARD NiYET TAŞIMADAN DÜŞÜNÜLÜR, ÖZLENiR ÖYLE BiR BAŞINA KALAN VE ELiNDEN ŞEKERLERi ALINMIŞ ÇOCUK GiBi , ZAMANSIZ GiDiLEN DiYARLARDAN ATILAN BiR MEKTUP GiBi iÇTEN VE ÖYLECE SAF ...
BiTiRiLEMEZ O AN KAZINMIŞTIR BEYNE O AN iRiLi UFAKLI TÜM HAKiMiYETiYLE PEŞiNDEDiR , YILLAR , ZAMNLAR VE BOŞUKLAR ÜÇLEMiNDE , TÜM iKiLEMELERDEN UZAK TUTARSIN KENDiNi DOKUNDUĞUN HER KADINDA BiRAZ ONDAN BiRŞEYLER BULMA GAYRETiNDE , BiRAZDA KENDi ŞEREFSiZLiĞE SIZLANMAK , PiŞMANLIK HER DEFASINDA PEŞiNDE ...
iŞTE BÖYLE ÖZLEMEK VE ADINA YAZILANLARDA HiÇ BiR ANLAM ARAMAMAK TÜM iMLA KURALLARINDAN UZAKTA TUTMAK KENDiNi, SINIRLAMAMAK ANLATIRKEN KENDiNi ...
sevgilinin uzakta oldugu donemlerde daima iyi hal ve tavirlarini du$unerek yada düşünmeye calişarak ortaya çıkar. hep güzel gunler anilir,du$unulur edilir, insana daima aci verir. gozde cok buyutulerek olu$ur ve bunyeye zararlidir.
artık o hep olacaktır. kiminle birlikte olursanız olun, ne yaşarsanız yaşayın aklınızı, düşlerinizi ve hayallerinizi hep o kaplayacaktır. ileriki aşamalarda da bütün kadınlarda onu arayacasın fakat hiçbirinde bulamayıp hayalkırıklıkları ve gözyaşlarıyla başbaşa kalacaksındır. özlenen sevgili, onunla gittiğiniz yerlere gidemezsiniz, farz-ı misal adalar her sokakta karış karış o vardır. her şarkı sanki onun için yazılmıştır. baktığınız her gözde onun şefkatini onun sıcaklığını ararsınız. ne gidebilirsiniz ne de kalabilirsiniz, şehirden uzaklaşmayı istersiniz fakat birgün bir yerde karşılaşacağınız ümidiyle gidemezsiniz. karşılaştığınızdaysa o kısmı hayal bile edemezsiniz belki son nefes belki tatlı bir tebessüm. bunca yaşadıklarınızı unutturabilir veya herşeyi körükleyip ucu bucağı olamayan bir boşluğa sürükleyebilir. özlenen sevgili bir hayatı bu derece derinden etkileyebilir.
özlem tanımlanmıyor sevgiliye ait olunca, daha doğrusu yüreği yakan sızı bırakmıyor ki üç beş cümle yazasın. ben sevgilimi özlediğimde kederleniyorum en çok, herkes gibi. niye ama, aşk niye gizliden gizliye deler insanın içini? kim demiş "mutlu aşkta yazılacak bir şey bulunmaz" diye ve maalesef neden her seferinde haklılar?
ben en çok üzgünken yazıyorum, kelimelerimi gözyaşlarımla ıslatıyorum önce, sevdamın bahçelerinde kurutuyorum daha sonra. acı ve aşkla harmanlanmış bir şey çıkıyor ortaya ve can yakıyor. neden?
koku nasıl bir şeydir ki hiç olmadık yerde hiç olmadık zamanda duyulur? biliyor musunuz bilekliğine sinmiş kokusu sevdiceğimin, onun kokusu benim ömrüm olmuş ben yeni anladım.
onun gözlerini göğe değil de göğü onun gözlerine benzetiyorum mesela. kıskanılır onun gözlerinin mavisi.. neden?
sonra bu karnımda yer etmiş sancılar da neyin nesi? derdi ki :" bir musluk var karnımda ve ondan acı akıyor ama seviyorum bu acıyı, geçmesin hiç bu ağrı razıyım. " aynı ağrı mı bendeki de?
aşığım, özlüyorum ama yalnızım da. alıp götürdüler onu benden. nasıl?
kim koyuyor bu kuralları, söyleyin dayanacağım kapısına. söksem kalbimi versem eline, anlar mı beni? anlamaz. neden?
nedenlerime cevap bulamıyorum, yalnızlığım da yalnız. neden, neden hep?
uzaktaki sevgilidir. evet özlenmiştir ve özlenmeye devam edecektir. özlemektir zaten sevgiyi sevgi yapan. insanın fıtratında var. yanında olmayanı, kendine uzak olanı özler.
fakat iş " sevgili " ye gelince durum biraz daha farklıdır. yanındayken bile özlemek mümkündür. özlenir ya. hep daha fazlası istenir, yanında olunmak istenir. iyidir özlemek iyidir... bazen acı çektirse de, anlamsız tartışmalara neden olsa da, sevginin kanıtıdır.
olmayan sevgilidir. yanında olmayan, sevildiğinden haberi olmayan, uzakta olan, yakında olunup pek görülemeyen, görülse de yanındayken bile bir tuhaf hasretlik hali çekilen, çektiren ve türevi sevgililerden biridir.
Her sabah gözlerinizi açtığınızda onunla aynı şehirde olduğunuzu zannetmek, bazen size guvenmediğini hissetsenizde bunların hiçbirine aldırış etmeden sonsuza dek inanmak bu sevgiye. Yaşatmak içinizde.
artık bu dünyada olmayan sizi sadece gökyüzünden izleyebilen sevgilidir. deli gibi özlenendir, kabul olmayacağını bile bile her gece görebilmek için dua edilen sevgilidir. o öldü diyenlere inat kabul edilmek istenmeyen ve içinde yaşatırken bir yandan da özlemiyle ölmektir. sesi tekrar duyulamayacak olan, tekrar o gözlere bakmanın imkansız olduğu sevgilidir. onunla yapacağınız şeyleri şimdi tek başınıza yaparken içinizde hissettiğiniz o derin sancıdır. kim midir özlenen sevgili, nerde nasıl olduğunu bilmediğiniz, artık nefes alıp vermeyen, o buz gibi toprağın altına bırakmak zorunda kaldığınız kişidir özlenen sevgili. sonsuza dek hayata gözlerini kapamış olandır.
eski yaşadığın günleri, ilişkilerini, çıplak bedenini hatırlarken aklına şimdiki sevgilisi ile yaptıklarını hayal edip "sikerim lan ne özlücem orospuyu" tarzında sitemle küfür yemekten kurtulamayan sevgilidir. size bedenini dahi vermiş olsa bile o küfürü yicek.
