Hiçbir şeyin farkında olmadığım, yalanlar içinde de olsa mutlu olduğum eski beni özlüyorum sözlük. insan uzun zaman sonra gerçeklerin aslında zannettiği şeylerden çok uzak olduğunu fark ettiğinde büyük bir yıkım yaşıyor, bir daha toparlayamıyor dağılan benliğini.
Özlemek şimdi seni
Dünyanın en anlamsız şeyi
Gitmiş sevdiğim gözler dudaklar
Bir yabancı olmuşsun sen
Ruhun dipsiz bir çukur
Her gece içine baktığımızda anılarımız pençeler bizi
Bi tek anıları bıraktın bize, yüzüne bakacak değeri bile biçemiyorum bize.
bayan ismi olarak bu kelimeyi duyduğumda aklıma gelen kişi halamdır, ancak kendisini tanımıyorum bile.
en kötü özlem ise ulaşma imkanınız olmayan şeye duyulandır.
Nostalji’nin yönetmeni Tarkovsky:
“...Diğer bir deyişle, kendi ülkemizde, yakınlarımızın yanında, mutlu bir aileye rağmen nostalji duyabiliriz. Çünkü ruhumuzun kısıtlandığını hisseder, onu istediğimiz gibi geliştiremeyeceğimizi anlarız. Nostalji, dünya önündeki bu güçsüzlüktür. Maneviyatını başkalarına iletememenin acısıdır”
insanı mal yapıyor. Gerizekalı yapıyor. Çünkü aklınızı başka bir şeye veremiyorsunuz. büyüdükçe büyüyor, odaklanma yeteneğinizi çalıyor ve bir şekilde en üstte kalmayı hep başarıyor.
