hiçbir özlem bir ölüye duyulan özlem kadar acı olamaz. sevdiğin kişiden ayrılmışsındır özlersin onu ama bilirsin ki o bir yerlerde hayatta, yaşıyor. istediğin zaman bir şekilde ondan haber alabilirsin. ailenden ayrılmışsındır iş ya da okul için ama bilirsin ki ilk tatilde gideceğin yer yine onların yanıdır. peki ya sevdiğin birini ebediyen kaybetmenin verdiği özlemi ne geçirebilir. bilirsin ki artık o yok ve gelmeyecek, gelemeyecek. ondan tek bir haber dahi alamayacaksın artık. tekrar sarılmak, konuşmak isteyeceksin onunla ama bunu asla yapamayacaksın. rüyanda görebilmek için yalvarıcaksın her gece ve gördüğün rüyalardan uyanmayı hiç istemeyeceksin. özlem denilen şey sadece ebediyete uğurladığın kişilere karşı hissedilir gerçek anlamda. diğer hiçbir şey özlem değilmiş ben bunu anladım. *
özlem, son'u en iyi bilen duygudur :
özlenen özleyenin yanındayken bile sona ermeyen
özlem, gün gelip, özlenenin gidip, bir daha gelmeyeceğini
de bilir - o, tam son'u, da, bilir -
için yanar, dışın üşürken... gözlerinde ağırlık uykusuzluktan mı yoksa ağlamaktan mı anlayamazsın, her nefeste sanki onu çekermişsesine içine bir umut ararsın...
sevgiliye duyulan hasret sen istanbuldayken onun uşakta olması ve 21 gün ayrı kalınması yaz tatilinde de yaz okuluna kalınmadığı zaman 3 ay duyulacak acının ismi...
insanların birbirine verdiği değeri arttıran duygudur. lakin bir daha görebileceğiniz ve sesini duyabileceğiniz, en azından bi' yerlerde olduğunu bildiğiniz birini özlüyorsanız şanslısınız demektir. kıymet bilin.
genelde geri gelmeyecek şeylere karşı duyulup ısrarlı bir şekilde beynimizi kemiren duygudur. öyle ki özlenenden çok özlemin ta kendisidir aslında içimizde bir yerde duyulan.
dinmesi için özlenen kişiye şöyle adam akıllı, sıkı sıkı, göğüs kafesinizden içeri almak istercesine sarılmaktan başka hiçbir şeyin işe yaramadığı garip duygu..
sizi parçalayan, değerinizin onda birini vermeyen, buna rağmen arkanızda seni seviyorum diyerek dolaşan birini özlüyorsanız salaklığın dik alasını yapıyorsunuz demektir. vazgeçin bundan. özlem, arkasında durabileceği şeyleri olanlar için anılara yapılan bir yolculuktur. keşkelerden örülü bir insan içinse zindan.
özlem kişinin insan olma yetisinin kanıtıdır, hiçbir şey beklemeden sadece özleyen insanın... özlem uzaklıktaki yakınlıktır yada yakınlıktaki uzaklık, özlem çok uzak ve fazla yakın olma halidir ... özlem paylaşılamayan paylaşılmışlıktır..özlem tatlı bir düş gibi omalıdır hiç bitmemesinin istenmesi ve bitmemesi gereken...özlem, yalnızlıktır ve yalnızlıktaki birliktelik.. özlem, özleyenin özlenene özlenenin yanındakilerden daha yakın olmasıdır.. uzaklığın anlamının yok oluşudur..ama yine de "uzak" olmaktır işte...özlem zamanı belli olmayan ya da belli olmayacak olan bir med cezir dir , okyanusun çekilmesiyle karşı kıyıya geçmenin bilinmezliği ve bu bilinmezliğin beklenmesidir..özlem her yüreğe giremeyendir ya da her yürekte yaşayamayan...özlem beklemektir- beklenti değil- ama belirsizliğin beklentsidir ama yine de beklemektir...özlem ne ölümdür ne de yaşam... özlem bu yazılanların yalnızlığıdır ... özlem anlatılmaz olandır...
gecenin bir vaktinde basıveren duygu. fotoğraflar, fotoğraflar... hayatının bir anda değişmesi tanıdığın bütün insanların kilometreler ötesinde olduğunu hatırlatan berbat his. 2 yıl öncesine gidebilmeyi çok isterdim. çok özledim be sözlük en çok ta 'o'nu... hiç birşeyin garantisi yokmuş, olmaz diye birşey olmazmış meğer.
pişmanlıklarla perçinlendiğinde katlanamazsınız özleme. başkalarından bir şeyler alırsınız ya da hayattan. bir şeyler kaybedersiniz kaçınılmaz bir karşılıkla. ve paradokslar bütünüyle geçerken ömrünüz bir yılınız daha çoktan geçmiştir. artık içinize sığmayan öfke, hüzün, yorgunluk, naiflik, korku, sevinç, merak ve acelecilik belki de günler, haftalar hatta aylar sonra dağılırken dünyaya, kaybettiğiniz ve kazandığınız anlarla zorlarsınız zihninizi. bunlara değdi mi? bunları yaşamak elinizde miydi? hayır mı? kimin elindeydi ki zaten. bir şekilde ya şartlar ya sistem veya manyaksınız ya işte takacaksınız bir şeylere; işte öyle yaşandı ve bitti ucuz pop şarkılarındaki gibi " saygısızca ". özlediniz mi? neyi? kaybettiğiniz bir seneyi mi yoksa kendinizi mi? dünyanın en vahşet verici felaketi de bu olsa gerek; " satılan mal geri alınmaz! ". hala özlüyor musunuz? öyleyse önünüze bakın. bu özlemlerinizi çok özleyeceksiniz.
ilk günler özlemden ölmek üzere olduğunu hissedersin. herkes onun gibi kokar, önünde yürüyen herkesi o sanırsın. üstünden biraz zaman geçer, alışırsın. ilk günlerdeki gibi acı çekmezsin. biraz daha zaman geçer, artık özlemezsin bile. sadece onu hatırladığında gülümsersin.
yani, özlemek, aşk gibi, sevgi gibi gün geçtikçe büyüyen bir duygu değildir. özlem risk doludur. ya bir süre sonra onu sana unutturur ya da sevgiyi güçlendirir.
belki de anlam doludur onun; "uzak ilişki istemiyorum" deyişi. altında "seni, senin beni sevdiğin kadar çok sevemem." gibi bir anlam vardır. "zamanla birbirimizi unuturuz" demek istiyordur belki de.
kim bilir...
diğer tarafta, "mesafenin ne önemi var. imkanlar el verdiğince ziyarete gelirim ben seni" diyorsa biri, tutun onun ellerini, bırakmayın sakın...
ama gönül ya bu;
hep, özlemin zamanla seni unutturacağı kişiyi seçer...
Özlem...
En mutlu özlem, sonu olan... sonu özlediğinle biten... varışı sevdan olan özlemler...
Özlem
Ya gelmeyeceğini, gelemeyeceğini bildiğine özlem... ya orada olduğunu bildiğin ses vermeyene özlem... Ya özlemekten korkana özlem...ya yaşamaktan korkana özlem.. ya düşlere özlem.. ya yarını olmayacak aşklara özlem.. gideceğini bilerek sevilene özlem.. Yaşanamayacaklara özlem...işte sonu olmayan özlem.. işte vazgeçilemeyen özlem... işte çaresiz bekleyişe özlem.. insanın içini acıtan...boşlukta yaşanan özlemler...Peki var mı bu özlemin sonu? biter mi bu özlem? Söz verirsin kendine özlemeyeceğim diye...tutulur mu bu söz? Kalbindeki özleme söz geçer mi?
Özlem sevgidir...
Özlem güçtür...
Özlem varoluştur...
Özlem sevdandır...
Özlem bekleyiştir...
Özlem içindeki acıdır...
Özlem özlememeyi hasrettir...
Özlem özlemeyeni özlemektir...
Özlem özleyeni özlemektir...
Özlem gelemem diyeni bekleme güçüdür...
Özlem gidene ağıttır...
Özlem sevdana söz vermektir...
Özlem kalbine söz geçirememektir...
Özlem kaçış değil var oluştur...
Özlem çaresizlik değil çaredir...
Özlem vazgeçmemektir...
Özlem kelimelerin yetersiz kaldığı andır...
Özlem sessizliğin çığlığıdır...
Özlem yaşamındır...
Özlem gelmeyeceğini bilerek bekleyebilmektir...
Özlem siyah gecelerde siyahın izi kalabilmektir...
Ve artık...
Özlem....................................
